Σύμφωνα με το ρεπορτάζ του LamiaReport αγρότης στην περιοχή της Λοκρίδας κατά τη διάρκεια εργασιών στο κτήμα του – συγκεκριμένα φύτευε ρίζες ελιές – χτύπησε αντικείμενο που από την πρόχειρη εκσκαφή που έκανε επρόκειτο για άγαλμα.
Προς τιμήν του ειδοποίησε την Αρχαιολογική Υπηρεσία που έφτασε στο σημείο με τους ειδικούς επιστήμονες – αρχαιολόγους και ανέλαβαν δράση, φέρνοντας στο φως τεράστια αγάλματα και μέρος αρχαίου νεκροταφείου. Οι πληροφορίες κάνουν λόγο για τέσσερις ή πέντε Κούρους, οι οποίοι μάλιστα είναι μεγάλοι, σχεδόν διπλάσιοι από το μέγεθος ενός ανθρώπου.
Η εύρεση των αρχαίων κρατήθηκε για μέρες επτασφράγιστο μυστικό μέχρι που είδαν το φως του ήλιου τα εντυπωσιακά ευρήματα που παραπέμπουν σε μια σπουδαία ανακάλυψη.
Ήδη εδώ κι ημέρες η περιοχή φυλάσσεται και οι επιστήμονες προχωρούν στις ανασκαφές με αρχαιολογικούς ρυθμούς, διαφυλάσσοντας την ασφάλεια του αρχαιολογικού θησαυρού και συλλέγοντας στοιχεία για τον προσδιορισμό της ταυτότητάς του.
Οι αρχικές πληροφορίες κάνουν λόγο ότι τα σημαντικά αυτά ευρήματα ανήκουν στον 5ο αιώνα Π.Χ.
Η Λοκρίδα
Οι Λοκροί ήταν αρχαίο ελληνικό φύλο, που κατοικούσε στην κεντρική Ελλάδα και συγκεκριμένα στην Λοκρίδα, η οποία στην αρχαιότητα χωριζόταν σε δύο περιοχές. Σύμφωνα με τον Στράβωνα, στα δυτικά κατοικούσαν οι Εσπέριοι ή Οζόλες Λοκροί, σε μια περιοχή η οποία βρισκόταν στους σημερινούς νομούς Φωκίδας και Αιτωλοακαρνανίας.
Στα ανατολικά (“Εώα Λοκρίς”) οι Λοκροί κατοικούσαν στην περιοχή του σημερινού νομού Φθιώτιδας. Αυτοί με την σειρά τους χωρίζονταν σε Λοκρούς Οπούντιους (σ’ αυτούς δηλαδή που είχαν μητρόπολη τον Οπούντα) και Λοκρούς Επικνημίδιους (που ονομάζονταν έτσι από το βουνό πλάι στο οποίο ζούσαν, την Κνημίδα, με κυριότερη πόλη το Θρόνιο), αλλά, γενικά, δεν συνήθιζαν να τους διαχωρίζουν καθώς ήταν ενωμένοι σε κοινό με πρωτεύουσα την πόλη Οπούς.
Επιφανής ήρωας των Λοκρών υπήρξε ο Αίας ο Λοκρός, που έλαβε μέρος στον Τρωικό πόλεμο ως επικεφαλής των υπόλοιπων Λοκρών, όπως επίσης λοκρικής καταγωγής ήταν και ο Πάτροκλος, επιστήθιος φίλος του Αχιλλέα.
Πηγή: LamiaReport
