Στιγμές συγκίνησης στο μνημόσυνο για τους 57 νεκρούς στα Τέμπη στη Θεολογική Σχολή του ΑΠΘ

Το μνημόσυνο στη Θεολογική Σχολή του ΑΠΘ βρήκε μαζί συγγενείς αλλά και συμφοιτητές των θυμάτων της εθνικής τραγωδίας στα Τέμπη…

Επιμνημόσυνη δέηση «υπέρ μακαρίας μνήμης και αιωνίου αναπαύσεως» των ψυχών των θυμάτων του σιδηροδρομικού δυστυχήματος των Τεμπών, μεταξύ των οποίων συμπεριλαμβάνονται φοιτητές και φοιτήτριες του ΑΠΘ, τελέστηκε το πρωί στον Ιερό Ναό της Θεολογικής Σχολής του ΑΠΘ, μετά το τέλος της Θείας Λειτουργίας.

Στην τελετή, όπου μνημονεύτηκαν από τους ιερείς τα ονόματα των θυμάτων, παρευρέθηκαν συγγενείς, φίλοι τους και μέλη της πανεπιστημιακής κοινότητας του ΑΠΘ.

Μετά το τέλος της επιμνημόσυνης δέησης, ο πρύτανης του ΑΠΘ, καθηγητής Χαράλαμπος Φείδας μίλησε για μία δύσκολη μέρα για την οικογένεια του Αριστοτελείου. «Πενήντα επτά συμπολίτες μας έχασαν άδικα τη ζωή τους στον σιδηροδρομικό δυστύχημα των Τεμπών. Όλοι μας και κυρίως οι οικογένειές τους και οι φίλοι τους συναντήθηκαν εκείνη τη μέρα με το αδιανόητο.

Σε αυτά τα 57 άτομα υπήρχαν αρκετοί φοιτητές και φοιτήτριες από τα πανεπιστημιακά ιδρύματα της πόλης μας, οι περισσότεροι εκ των οποίων από το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, το οποίο πλήρωσε βαρύ φόρο αίματος σε αυτό το δυστύχημα» ανέφερε. Επισήμανε, δε, ότι «αποτελεί υποχρέωση της Πολιτείας να αποδώσει δικαιοσύνη» και «αποτελεί μια υπόμνηση και για μας να τους θυμόμαστε, να τιμούμε τη μνήμη τους και να προσπαθήσουμε να μην συμβεί ξανά αυτό ποτέ στο μέλλον.

«Για μία δύσκολη μέρα, πολύ σκληρή», μίλησε ο κοσμήτορας της Θεολογικής Σχολής του ΑΠΘ, Χρυσόστομος Σταμούλης, διότι «βιώνουμε εξ αποστάσεως -βεβαίως και όχι όπως βιώνουν οι συγγενείς των θυμάτων- αυτή την τραγωδία του δυστυχήματος των Τεμπών».

«Εύχομαι -και όλη η Θεολογική Σχολή ευχήθηκε σήμερα λειτουργικά, καλή ανάπαυση σε αυτά τα παιδιά και σε όλους τους ανθρώπους, οι οποίοι βρέθηκαν σε αυτό το τρένο και χάθηκαν. Καλή δύναμη στους συγγενείς τους, να κρατήσουν την ελπίδα, ακόμη κι όταν αυτή τους εγκαταλείπει. Και βεβαίως εμείς προσδοκούμε όχι απλώς την ανάσταση των ανθρώπων, αλλά και την ανάσταση της δικαιοσύνης, έτσι ώστε να μην ξανασυμβεί παρόμοιο φαινόμενο. Δεν είναι τιμωρητική διάθεση για ανάσταση της δικαιοσύνης, αλλά είναι μια διάθεση που πρέπει να προλάβει αυτά που συνήθως δεν προλαβαίνουμε» τόνισε.