Γραφή και ανάγνωση σε σχολική αίθουσα που σχεδίασαν και θα κατασκευάσουν δύο φοιτήτριες αρχιτεκτονικής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (ΑΠΘ) θα μαθαίνουν παιδιά στο χωριό Αμπετενίμ, 40 χιλιόμετρα από την πόλη Κουμάσι, στη Γκάνα.
Η σχεδιαστική ομάδα του Τμήματος Αρχιτεκτόνων του ΑΠΘ, που αποτελείται από τις φοιτήτριες Λήδα Λιούπη και Παναγιώτα Στεργιοπούλου, αφού απέσπασε εύφημο μνεία στον Διεθνή Διαγωνισμό Αρχιτεκτονικής «Ένα Σχολείο για την Γκάνα (4th Earth Architecture Competition-School for Ghana)», που διοργανώθηκε από το Ίδρυμα «Nka Foundation», τώρα καλείται, μαζί με τις υπόλοιπες επτά νικήτριες ομάδες (από Γαλλία, Ιταλία, Μπαγκλαντές, Μαυρίκιο, Ισπανία) να χτίσει αυτό που σχεδίασε.
Το εγχείρημα είναι φιλόδοξο, καθώς η ομάδα θα πρέπει να βρει η ίδια και τους οικονομικούς πόρους και το εργατικό δυναμικό, αλλά και να εμπλέξει την τοπική κοινότητα και τους αυριανούς μαθητές του σχολείου στη διαδικασία της κατασκευής. “Θα έχουμε κάποια μικρή ενίσχυση από το Ίδρυμα Nka Foundation, αλλά η μεγαλύτερη συμμετοχή είναι δική μας, μέσα από εθελοντές και χορηγίες, που αναζητούμε”, δήλωσε στο Αθηναϊκό/Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων η κ Λιούπη.
“Στόχος είναι να συγκεντρώσουμε 12.000 δολάρια, που είναι το κόστος κατασκευής της σχολικής αίθουσας και περιλαμβάνει τα υλικά και την αμοιβή κάποιου εξειδικευμένου εργατικού δυναμικού που θα χρειαστεί”, σημείωσε. Θα χρειαστούν 30-40 εθελοντές, το κόστος διαμονής των οποίων υπολογίζεται σε 80 ευρώ ανά εβδομάδα, με δυνατότητα συμμετοχής για περίοδο από δύο εβδομάδες έως τρεις μήνες. Δηλώσεις συμμετοχής από τους εθελοντές γίνονται μέσω της ιστοσελίδας https://schoolghana.wordpress.com.
Τα βασικά υλικά για την κατασκευή της σχολικής αίθουσας, χωρητικότητας 40 μαθητών, περιλαμβάνουν ανακυκλώσιμα υλικά, όπως μπουκάλια. Για την κατασκευή των τοίχων θα αξιοποιηθούν πλαστικά μπουκάλια γεμάτα με χώμα -σαν τούβλα- ενώ γυάλινα μπουκάλια θα χρησιμοποιηθούν σαν υαλότουβλα, προκειμένου να αφήνουν το φως να περνάει μέσα στην αίθουσα.
“Η αρχική ιδέα όταν ξεκινήσαμε να σχεδιάζουμε την αίθουσα ήταν να ανταποκρίνεται στις πραγματικές ανάγκες του τόπου και στις περιβαλλοντικές πρακτικές. Τα υλικά που επιλέξαμε φροντίσαμε να είναι τοπικά, εύκολο να βρεθούν, όπως και οι τεχνικές. Σχεδιάσαμε μία παραδοσιακή κατασκευή, που εκτός από τα στοιχεία της εύκολης δόμησης και οικονομικής προσιτότητας, θα εξασφαλίζει και το στοιχείο της οικειότητας” εξήγησε η κ Λιούπη.
Σημείωσε δε ότι “ακριβώς επειδή πρόκειται για μια εύκολα οικοδομήσιμη κατασκευή δεν απαιτούνται ιδιαίτερα προσόντα, μαθαίνεται εύκολα, για να μπορέσουν τόσο οι εθελοντές όσο και η τοπική κοινότητα να συμμετάσχουν στη διαδικασία” .
Το αγροτικό χωριό Αμπετενίμ χαρακτηρίζεται από έλλειψη βασικών υποδομών, ενώ μεγάλο ποσοστό των νέων ανθρώπων, που απαρτίζουν την κοινότητα και τις γύρω αγροτικές περιοχές δεν είναι σε θέση να διαβάσει ή να γράψει αφού δεν έχει λάβει ούτε τη στοιχειώδη σχολική εκπαίδευση.
ΠΗΓΗ: ΑΠΕ-ΜΠΕ