Ο Γιώργος Βετουλάκης από την Κρήτη βρέθηκε στη Γερμανία, ταξιδεύοντας ως επαγγελματίας οδηγός φορτηγού. Τον περασμένο Σεπτέμβριο, ο 37χρονος καθώς επέστρεφε από το Μόναχο υπέστη εγκεφαλικό και το ταξίδι της επιστροφής εξελίχθηκε στο δρομολόγιο… της ζωής του!
Ο 37χρονος Κρητικός, σύμφωνα με το cretalive.gr, βρισκόταν σε ένα βενζινάδικο όταν λιποθύμησε και χρειάστηκε η μεταφορά του στο Νοσοκομείο του Μονάχου. Για 3μιση ώρες ήταν πεσμένος στο έδαφος. Δεν τον είδε κανείς. Αφέθηκε στο… έλεος της μοίρας του. «Με είδε ένας άλλος οδηγός. Έδωσε το τηλέφωνο, μπόρεσα και κάλεσα κάτω στην εταιρεία. Απ’ το gps του αυτοκινήτου βρήκαν το σημείο» λέει στο cretalive.gr. Οι άνθρωποι του βενζινάδικου κλήθηκαν και έσπευσαν επί τόπου, και ο Γιώργος Βετουλάκης διακομίστηκε στο νοσοκομείο του Μονάχου.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Εκεί διαπιστώθηκε πως είχε υποστεί εγκεφαλικό επεισόδιο και για καλή του τύχη βρέθηκε μπροστά του ο γιατρός Μιχάλης Νάνος, που δουλεύει ως εντατικολόγος στο συγκεκριμένο νοσοκομείο. «Πήρε σημαντικές αποφάσεις για εμένα, γι’ αυτό κι είναι ο φύλακας – άγγελός μου» εξιστορεί στο cretalive.gr ο κ. Βετουλάκης.
Ο κ. Νάνος ήταν άγρυπνος φρουρός στο προσκέφαλό του και τις 10 ημέρες της νοσηλείας του. «Στη συνέχεια έμεινα σπίτι του, γιατί δεν έπρεπε να ταξιδέψω» λέει ο 37χρονος Κρητικός.
Το ότι ο 37χρονος ήταν θύμα της «μαύρης εργασίας», το ανακάλυψαν οι οικείοι του στην Κρήτη, καθώς και ο ομογενής γιατρός, “ο αδελφός μου”, όπως αποκαλεί τον κ. Νάνο. Απ’ την επιχείρηση ουδείς ενδιαφέρθηκε για εκείνον, παρά μόνο για την επιστροφή του φορτηγού. Στο μεταξύ, οι οικείοι του κ. Βετουλάκη “έτρεξαν”, βρήκαν κι έκαναν μία ασφάλεια και κάλυψαν ένα μέρος των υποχρεώσεων, προκειμένου ο 37χρονος να πάρει εξιτήριο απ’ το νοσοκομείο στην Γερμανία.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Στο πλευρό του 37χρονου το Εργατικό Κέντρο Ηρακλείου
«Η Πολιτεία μετά από πέντε ολόκληρους μήνες δεν έχει ανταποκριθεί για το αυτονόητο!» ξέσπασε ο πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Ηρακλείου Στέλιος Βοργιάς.
Ο 37χρονος οδηγός δικαιώθηκε σε πρώτο βαθμό, αλλά αναμένεται η εκδίκαση της υπόθεσης στο δευτεροβάθμιο όργανο.
«Αυτή είναι μόνη η κορυφή του παγόβουνου» περιγράφει ο κ. Βοργιάς.
Το Εργατικό Κέντρο Ηρακλείου, εξάλλου, ένωσε τις δυνάμεις του με την Τροχαία, το Λιμενικό και την Επιθεώρηση Εργασίας (που χειμάζεται λόγω υποστελέχωσης), για τη διενέργεια καθημερινών ελέγχων στους δρόμους, ώστε να αποτραπούν και να προληφθούν ανάλογα φαινόμενα στο μέλλον. Το πάθημα του κ. Γιώργου, ας γίνει μάθημα σε όλους, πρώτα απ’ όλα στους αρμόδιους…
Ο κ. Βοργιάς άρχισε να ανασύρει στην επιφάνεια κι άλλες παραμέτρους… παρανομίας, που ακολουθούν διάφοροι εργοδότες, οι οποίοι έχουν δηλώσει ως έδρα των επιχειρήσεών τους την Κύπρο και την Βουλγαρία, μόνο και μόνο για να τυγχάνουν ευνοϊκής φορολογικής μεταχείρισης και να δρουν πιο άνετα, όταν θέλουν να διαιωνίσουν τον φαύλο κύκλο της ανασφάλιστης εργασίας.
Όπως ανέφερε ο πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου, «όταν η ξαδέρφη του κ. Βετουλάκη πήγε να καταγγείλει το περιστατικό στον ΕΦΚΑ Αλικαρνασσού, διαπίστωσε ότι ήταν παρούσα η λογίστρια της εταιρείας και προσπαθούσε να ασφαλίσει 25 οδηγούς! Κατόπιν … εορτής όλα!»
Απ’ το Εργατικό Κέντρο είναι αποφασισμένοι να φτάσουν μέχρι τέρμα, πηγαίνοντας μέχρι και τον Εισαγγελέα! Ο κ. Βοργιάς κάλεσε την Πολιτεία “να σταθεί” δίπλα στον Γιώργο, διότι “δεν μπορεί να συνεχιστεί άλλο αυτή η κατάσταση”.
Ο 37χρονος οδηγός προσπαθεί να συνέλθει και να ενώσει ξανά τα κομμάτια του “είναι” του, που σπαράλιασαν σε μία στιγμή, καθώς έχει μπροστά του κι ένα πολύ σοβαρό χειρουργείο λόγω των επιπτώσεων στην καρδιά του απ’ το εγκεφαλικό επεισόδιο.
Τα μαθήματα ζωής που πήρε, του δίνουν δύναμη και τον έκαναν σοφότερο, αντικρίζοντας την ερεβώδη αλλά και – συγχρόνως – την φωτεινή πλευρά της ανθρώπινης φύσης.
Ο κ. Βετουλάκης ανακάλυψε πολλά άλλα πράγματα, που έχουν να κάνουν (και) με τη λειτουργία του κράτους.
«Δεν είναι μόνο η ασφάλιση στον κάθε εργαζόμενο ή στον κάθε κλάδο. Όλοι γνωρίζουμε ότι υπάρχουν επιχειρήσεις που εκμεταλλεύονται τους εργαζόμενούς τους: τους έχουν ανασφάλιστους, δηλώνουν πέντε άτομα στα 20. Βρίσκουν χίλια – δυο παράθυρα για να τα κάνουν όλα αυτά. Και δεν είναι μόνο η ασφάλεια. Είναι και οι συνθήκες εργασίας: το να σηκώνεται κάποιος από τις 3 τα ξημερώματα και να δουλεύει 20 ώρες, αυτό και πάλι είναι ένα μεγάλο θέμα. Δεν είναι συνεπώς μόνο το θέμα της ασφάλειας. Είναι οι μέρες, οι ώρες και η πίεση που σου δημιουργούν αυτά τα προβλήματα».
