Επέζησε από το σιδηροδρομικό δυστύχημα στα Τέμπη, αλλά η ζωή της έγινε εφιαλτική. Η 26χρονη πολυτραυματίας περιγράφει τον Γολγοθά που ανεβαίνει και καθηλώνει…
Η νεαρή πολυτραυματίας Ντίνα Μαγδαλιανίδη περιγράφει στην κάμερα την καθημερινότητά της. Σχεδόν 7 μήνες μετά την εθνική τραγωδία στα Τέμπη, παλεύει να σταθεί και πάλι στα πόδια της. Ήδη έχει κάνει 25 χειρουργεία και όπως λέει ακολουθούν άλλα πέντε. Στο πλευρό της από την πρώτη στιγμή βρίσκεται η μητέρα της και μια ψυχολόγος που την στηρίζει. Οι εικόνες που είδε και τα όσα έζησε μετά τη σύγκρουση των δύο τρένων έχουν μείνει βαθιά χαραγμένα στο μυαλό και στην ψυχή της.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Συγκλονίζει η 26χρονη πολυτραυματίας Ντίνα Μαγδαλιανίδη που σχεδόν επτά μήνες μετά από τη σιδηροδρομική τραγωδία στα Τέμπη, οι πληγές στο σώμα και την ψυχή της παραμένουν ανοιχτές. Όπως περιγράφει στον τηλεοπτικό σταθμό «Open», τη μοιραία μέρα η 26χρονη προσπαθούσε να συρθεί για να σωθεί μετά τη σύγκρουση των τρένων, όμως ταυτόχρονα έσπαγαν τζάμια και έπεφταν πάνω της πράγματα, γεγονός που οδήγησε στο να υποστεί ακόμη περισσότερα κατάγματα.
«Με βρήκαν κάτω στο ρέμα που καιγότανε, μαζί με άλλα πέντε παιδιά τα οποία ήταν σε σοβαρή κατάσταση στη ΜΕΘ», αναφέρει και συνεχίζει: «βλέπω εφιάλτες. Δυστυχώς ζω με φάρμακα για να έχω τη διανοητική μου κατάσταση σταθερή».
Μέχρι σήμερα έχει πραγματοποιήσει 25 χειρουργεία και την περιμένουν ακόμη πέντε. «Είχα βλάβη στους πνεύμονες γιατί μπήκαν κάποια πλευρά. Επίσης, έχω σπάσει όλη την ωμοπλάτη, κάποιους σπονδύλους, τη μέση και τα χειρουργεία συνεχίζονται. Ακόμα παλεύω να περπατήσω», περιγράφει συγκλονιστικά η Ντίνα Μαγδαλιανίδη
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Αναγκάζεται να μαζεύει μόνη της τα χρήματα για τα φάρμακά της ενώ, και η μητέρα της, σταμάτησε να εργάζεται για να τη στηρίξει, καθώς, η 26χρονη δεν μπορεί να αυτοεξυπηρετηθεί. «Μας είπαν από τον ΕΟΠΥΥ πως πρέπει να μαζέψω όλες τις αποδείξεις, γνωματεύσεις γιατρών και όσα εγκριθούν, θα τα πάρω πίσω», τονίζει χαρακτηριστικά.
Ακολούθως υπογραμμίζει ότι με φάρμακα επιχειρεί να κρατήσει τη διανοητική κατάστασή της σταθερή. «Βλέπω εφιάλτες. Δυστυχώς ζω με φάρμακα. Θα ήθελα πάρα πολύ να δώσω φως και στα υπόλοιπα παιδιά που αγωνίζονται όπως και εγώ. Είτε είναι στην εντατική είτε έχουν τραύματα παρόμοια με τα δικά μου», λέει.
Πρόσθεσε ότι μετά τη νοσηλεία της στο νοσοκομείο «Παπανικολάου» στη Θεσσαλονίκη, στο τμήμα Πλαστικής Χειρουργικής, βρήκε έναν καλό ψυχίατρο που της συνέστησε μια άλλη τραυματίας από την τραγωδία των Τεμπών και στη συνέχεια εντόπισε ψυχολόγο μόνη της.
