Τη δύσκολη περίοδο του lockdown στη Θεσσαλονίκη, βρήκε δουλειά στο Ντουμπάι και αποφάσισε να αρπάξει την ευκαιρία…
Η 24χρονη Άννα – Μαρία Aϊδινίδου από την Θεσσαλονίκη, ταξίδεψε στο Ντουμπάι για να εργαστεί ως σερβιτόρα σε γνωστό μπαρ-εστιατόριο και beach bar, όσο περίμενε να ανοίξει η εστίαση στην Ελλάδα. Καθώς πλέον έχει επιστρέψει, διηγείται στο grtimes.gr, την εμπειρία της δίμηνης ξενιτιάς της στη «χώρα της πολυτέλειας», και πώς αντιμετωπίζει ο κόσμος την πανδημία στο Ντουμπάι.
Όπως αναφέρει, «πάντα ήθελα να επισκεφτώ τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και η ευκαιρία μου παρουσιάστηκε την κατάλληλη στιγμή, μιας και η δουλειά μου είχε κλείσει χωρίς καμία ειδοποίηση για το πότε θα ξανάνοιγε, λόγω των μέτρων κατά του κορoνοϊού».
Το Ντουμπάι, παρόλο που δοκιμάστηκε – και εξακολουθεί να δοκιμάζεται – από την πανδημία, δεν έπαψε να υποδέχεται τουρίστες, καθώς η τήρηση μέτρων αποδείχτηκε αρκετή ώστε να αποφευχθεί η καραντίνα και το ανεπιθύμητο για κάθε χώρα «πάγωμα» της οικονομίας που συνεπάγεται αυτής.
Σχετικά με τα μέτρα κατά του κορονοϊού στο Ντουμπάι, αναφέρει ότι ήταν πολύ πιο χαλαρά απ’ ότι ήταν στην Ελλάδα, ιδιαίτερα όσον αφορά την μουσική, καθώς συνέχισε να αναπαράγεται κανονικά στα μαγαζιά, οι live παραστάσεις συνέχισαν να γίνονται κανονικά, ενώ στα κέντρα νυχτερινής διασκέδασης η ένταση της μουσικής ήταν χαμηλωμένη προκειμένου να μην ξεσηκώνεται ο κόσμος για να χορέψει.
«Είχαμε πάει σε ένα κλαμπ και η μουσική ήταν χαμηλά, ρωτήσαμε εάν είναι κάθε μέρα έτσι και μας είπαν ότι το κάνουν λόγω μέτρων» περιγράφει χαρακτηριστικά. Όσον αφορά τη χρήση μάσκας, που “ήταν το μόνο που μας θύμιζε την ύπαρξη του κορονοϊού” ήταν και είναι υποχρεωτική για τους εργαζόμενους στην εστίαση, και υποχρεωτική για όλους σε εσωτερικούς χώρους, όπως εμπορικά κέντρα.
Ως εργαζόμενη σε beach bar αναφέρει ότι η ίδια δεν υποχρεούταν να κάνει κανένα test για covid, ενώ όσοι συνάδελφοί της, ήταν κάτοχοι κάρτας visa, υποβάλλονταν υποχρεωτικά σε ιατρικές εξετάσεις και σε rapid test ανά δύο μήνες. «Υπήρχαν κουρτίνες σε καφέ και εστιατόρια για να κρύβουν από τους ντόπιους τα φαγητά και τα ποτά, για να μην μπαίνουν στον πειρασμό. Ούτε νερό δεν επιτρέπεται να πιούν κατά τη διάρκεια όλης της ημέρας, και απέχουν επίσης από όλες τις απολαύσεις της ζωής», συμπληρώνει.
Η κ. Aϊδινίδου δηλώνει ευγνώμων για την εμπειρία της. Υποστηρίζει ότι παρά τις ιδιαίτερες συνθήκες που την ώθησαν να κάνει αυτό το βήμα, ήταν ένας ιδανικός τρόπος να συνδυάσει ένα ταξίδι σε χώρα του εξωτερικού με την δουλειά. Μελλοντικά, όπως τονίζει με ενθουσιασμό, θα ήταν πρόθυμη να το επαναλάβει.