Έναν εφιάλτη ζει τα τελευταία 2,5 χρόνια μαθητής της Δ’ Δημοτικού, που φοιτά σε σχολείο της Θεσσαλονίκης.
Σύμφωνα με τον πατέρα του, ο 11χρονος βιώνει το bullying με αποκορύφωμα τη μαχαιριά που δέχθηκε με φαλτσέτα στη δεξιά ωμοπλάτη, μέσα στο χώρο του σχολείου!
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
“Το όλο θέμα έχει ξεκινήσει τα τελευταία 2,5 χρόνια. Μαθητές, γονείς και δάσκαλοι έχουν στραφεί εναντίον του με άπειρους ξυλοδαρμούς απο τα παιδιά. Το bullying εκδηλώνεται με χτυπήματα στα πόδια, στο κεφάλι, στο σώμα, με αποκορύφωμα πριν απο ένα χρονικό διάστημα να τον μαχαιρώσουν στη δεξιά ωμοπλάτη εντός της σχολικής μονάδας, εκτός σχολικού ωραρίου. Αυτοί που τον μαχαίρωσαν ήταν άτομα λίγο μεγαλύτερης ηλικίας”, δήλωσε ο πατέρας του.
Και συνέχισε: “Το αντικείμενο με το οποίο τον μαχαίρωσαν ήταν μία φαλτσέτα η οποία έβγαινε μέσα απο έναν σταυρό με μέγεθος περίπου 8-10 πόντους και απο την κάτω πλευρά του σταυρού ήταν μια λεπίδα, κάτι σαν λάμα, σαν φαλτσέτα. Δεν διακομίστηκε στο νοσοκομείο. Το παιδί ήρθε στο σπίτι με το κόψιμο, με το τραύμα. Τον ρώτησαν τι ακριβώς έγινε και μου είπε ότι χτύπησε σε κάποιο σίδερο στο σχολείο την ώρα που έπαιζε ποδόσφαιρο. Αμέσως πήρα ένα σφυρί και πήγα στο σχολείο για να χτυπήσω αυτό το σίδερο για να μη χτυπήσει άλλο παιδί και στη διαδρομή γύρισε και μου είπε ότι σου είπα ψέματα, δεν είναι απο σίδερο, με μαχαίρωσαν. Κάλεσα την αστυνομία, κάναμε καταγραφή συμβάντος, όμως το παιδί στην αστυνομία που πήγαμε για να περάσει απο μια επιτροπή δεν το παραδέχτηκε. Φοβήθηκε γιατι τον απειλούσαν ότι θα του κάνουν κακό”.
“Δεν βλέπω, δεν ακούω, δεν γνωρίζω”
Ο πατέρας του 11χρονου υποστήριξε ότι ο διευθυντής του σχολείου δεν θέλει να συνεργαστεί για να σταματήσει ο εφιάλτης του παιδιού. “Τον πραγματικό λόγο που γίνονται όλα αυτά δεν μπορώ να τον καταλάβω ούτε κι εγώ. Το παιδί μας μιλάει για απλές μικρές καθημερινές φασαρίες, όμως το αποτέλεσμα είναι το υπερβολικό ξύλο. Έρχεται χτυπημένο, έρχεται με μελανιές στα πόδια. Σήμερα προσπάθησαν να του βγάλουν τα γυαλιά για να του τα σπάσουν. Έχω απευθυνθεί στο σχολείο πάνω απο 25 φορές τηλεφωνικά, έχω έρθει και ο ίδιος 6-7 φορές για να βρούμε μία λύση με τον διευθυντή, αλλά δυστυχώς δεν θέλει να συνεργαστεί. Μου λέει ως απάντηση «δεν βλέπω, δεν ακούω, δεν γνωρίζω». Επικοινώνησα και με την Πρωτοβάθμια και τηλεφωνικά και γραπτώς αλλά δυστυχώς μου είπαν θα επικοινωνήσουν με το σχολείο αλλά ποτέ δεν έγινε τίποτα. Θα κινηθώ ανάλογα, θα προσφύγω στη δικαιοσύνη. Εμένα προσωπικά δεν με φοβίζει κάτι αλλά δεν θέλω σε καμία περίπτωση να στιγματίσω κι άλλο το παιδί μου. Το παιδί είναι ήδη πολύ επιβαρυμένο”.
ΡΕΠΟΡΤΑΖ: ΑΓΓΕΛΟΣ ΛΑΜΠΙΔΗΣ