Θεσσαλονίκη: «Πιστεύω ότι ήταν επικίνδυνοι» – Τι λέει ο γυμνασιάρχης που απήγαγαν οι «Θεματοφύλακες του Συντάγματος»

Στις 9 Ιουνίου θα συνεχιστεί η δίκη των μελών της ομάδας «Θεματοφύλακες του Συντάγματος», για το πρωτοφανές περιστατικό της απαγωγής γυμνασιάρχη, τον Δεκέμβριο του 2021, στο Αιγίνιο Πιερίας, λόγω των μέτρων κατά του κορονοϊού που εφάρμοζε στο σχολείο.

Ο εισαγγελέας του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων Θεσσαλονίκης, ζήτησε την ενοχή των 11 κατηγορούμενων, μελών της ομάδας «Θεματοφύλακες του Συντάγματος», αφού όπως είπε «εκτός από γραφικοί είναι και επικίνδυνοι».

Ο Χάρης Κατσιβαρδάς, δικηγόρος τεσσάρων εκ των κατηγορούμενων, μεταξύ άλλων δήλωσε χαρακτηριστικά «αρνήθηκαν την διάπραξη του αδικήματος της απαγωγής, δεν προέκυπτε από την δικογραφία, αλλά επίσης δεν αποδείχτηκε από την ακροαματική διαδικασία, εξ ου και ο εισαγγελέας πρότεινε την μετατροπή του κακουργήματος της αρπαγής σε πλημμεληματικό χαρακτήρα της παράνομης κρατήσεως».

Οι κατηγορούμενοι, στις απολογίες τους αποδέχθηκαν ότι ήταν παρόντες στο περιστατικό αλλά αρνήθηκαν τις πράξεις που τους αποδίδονται, δίνοντας τη δική τους εκδοχή για τον λόγο της παρουσίας τους στο σχολείο.

Κάποιοι μίλησαν για «περιέργεια», κάποιοι για «επίταξη του σχολείου», αλλά κοινός παρονομαστής ήταν η αντίθεσή τους στα ισχύοντα τότε μέτρα για τον κορονοϊό.

Ένας εκ των κατηγορουμένων απολογούμενος απέδωσε ευθύνες στα μέσα ενημέρωσης μιλώντας για διόγκωση του περιστατικού και εκμετάλλευσή του υπέρ των μέτρων.

Ο διευθυντής του γυμνασίου Αιγίνιου, Διονύσης Χατζής, που ήταν παρών και παρακολουθούσε την δίκη, σε δηλώσεις του στους δημοσιογράφους, ανέφερε χαρακτηριστικά «πιστεύω ότι ήταν επικίνδυνοι. Αυτό που με εντυπωσίασε είναι ότι κάποιοι από τους δικηγόρους στις αγορεύσεις τους πέφτουν σε αντιφάσεις. Στο πρόσωπό μου προσπάθησαν να μειώσουν όλους τους καθηγητές και να είναι ένα είδος απειλής για τους υπόλοιπους, δηλαδή σαν να τους έλεγαν “προσέξτε αν δεν κάνετε αυτά που σας λέμε τότε θα βρείτε και εσείς τον μπελά σας”. Όταν ήμουνα μέσα στο αυτοκίνητο ήταν σαν να παρακολουθούσα την όλη φάση αποκομμένος από το ίδιο μου το σώμα, ότι γινόταν ήταν σαν να μην ήμουνα εγώ αυτός που τα πάθαινε όλα αυτά. Ήμουνα τρομακτικά πιεσμένος. Εκείνη την ώρα υπήρχε μαθητής, ο οποίος με είδε και μου είπε μετά “ήταν σαν να καλούσατε βοήθεια με τα μάτια”». 

Άγγελος Λαμπίδης