Έζησαν δύσκολες και πρωτόγνωρες καταστάσεις εν μέσω πανδημίας. Ανησύχησαν, προβληματίστηκαν, στερήθηκαν στιγμές της ελευθερίας τους, ωστόσο αποφάσισαν να προχωρήσουν μπροστά. Οι μαθητές του 7ου Λυκείου Καλαμαριάς εμπνεύστηκαν από το γκράφιτι που δημιούργησε η ομάδα UrbanAct στο νοσοκομείο ΑΧΕΠΑ, κέντρο αναφοράς της COVID-19, και αποφάσισαν να στείλουν με τη δική τους «γλώσσα», ένα μήνυμα αισιοδοξίας.
Την ιδέα τους, ανέλαβε να υλοποιήσει ο Ιταλός street artist Cheone και πλέον τους μαθητές υποδέχεται, στην είσοδο του σχολείου τους, ένα ξεχωριστό έργο τέχνης, το δικό τους γκράφιτι. «Το γκράφιτι αποτέλεσε σημείο αναφοράς για τις εξόδους μας, τον καιρό της απαγόρευσης κυκλοφορίας», λέει στο Αθηναϊκό/Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων ο μαθητής, «έφηβος βουλευτής» Σπύρος Παπαϊωάννου, εξηγώντας πως η δράση αυτή «βοήθησε τους μαθητές να αντιληφθούν, πως όταν οι νέοι θέλουν, μπορούν να φτιάξουν θαύματα, με την κατάλληλη υποστήριξη και συνεργασία».
Και μπορεί η πανδημία και η καραντίνα να επέφεραν μια γενική …ατονία, ωστόσο βοήθησε τους μαθητές του 7ου Λυκείου Καλαμαριάς να ανασυνταχθούν και να θέσουν σε νέες βάσεις τις ιδέες τους, «καρπός» των οποίων είναι και το γκράφιτι. «Μας έδωσε δύναμη το έργο. Αντιληφθήκαμε πως μπορούμε να είμαστε παραγωγικοί παρά τις δυσκολίες», τονίζει με έμφαση ο Σπύρος Παπαγεωργίου.
Ένα ξεχωριστό γκράφιτι με πολλαπλά μηνύματα
Ο Cheone είναι ένας από τους κορυφαίους street artists στην Ευρώπη και όσον αφορά τον τοίχο που ζωγράφισε στην Ελλάδα, δηλώνει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ πως ήθελε να αντιπροσωπεύει δύο θεμελιώδη στοιχεία: έναν νεαρό άνδρα κι έναν ερωδιό. «Η έννοια του σεβασμού και της προστασίας του περιβάλλοντος και των ειδών είναι θεμελιώδης. Μπορούμε να διδάξουμε στις νέες γενιές πόσο σημαντική είναι η σχέση μεταξύ ανθρώπου και φύσης και γι’ αυτό ο νεαρός κρατάει ένα από τα τοπικά είδη στο χέρι του. Η κληρονομιά που αφήνουμε είναι μόνο στη φροντίδα αυτού που μας περιβάλλει», επισημαίνει.
Την δική του ερμηνεία στο έργο του Cheone παραθέτει ο Σπύρος Παπαϊωάννου, αναφέροντας χαρακτηριστικά: «μέσα σε ένα σκουρόχρωμο φόντο, εμφανίζεται ένας νέος, απροσδιόριστης μορφής, προκειμένου να μπορέσουμε να ταυτιστούμε όλοι μαζί του. Κρατά στο χέρι του ένα πουλί.
Ένα σύμβολο ελευθερίας, την οποία τα τελευταία δύο χρόνια στερηθήκαμε. Θέλω το έργο αυτό να δώσει ώθηση στις επόμενες γενιές μαθητών που θα περάσουν από το σχολείο, να δημιουργήσουν εξίσου όμορφες παρεμβάσεις και να θυμούνται πως, παρά τις όποιες δυσκολίες ενδέχεται να υπάρχουν, αυτοί πρέπει να κοιτούν ψηλά, με βλέμμα καθαρό, με ψυχή γεμάτη όρεξη για δημιουργία, όπως κάναμε κι εμείς. Το γκράφιτι θέλω να μείνει ως σύμβολο ελευθερίας και περιβαλλοντικής ενεργοποίησης των μαθητών, να είναι το σημείο αναφοράς των συναντήσεων».
Ο Cheone έχει ενεργή δράση στα σχολεία κι αυτή τη στιγμή βρίσκεται στο Elsinore της Δανίας, όπου πραγματοποιεί ένα εργαστήριο για την τέχνη του δρόμου και δημιουργεί μια τοιχογραφία με τα παιδιά ενός σχολείου. Κατά την περίοδο της Covid, το 2020, ήταν ο πρώτος Ιταλός street artist που ζωγράφισε έναν σημαντικό τοίχο ως φόρο τιμής στο προσωπικό του νοσοκομείου στο Μιλάνο.
Το γκράφιτι άλλαξε τη νοοτροπία των μαθητών
Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, ο Σπύρος Παπαϊωάννου, εμπνευστής του εγχειρήματος, είναι ενδεικτική η αλλαγή νοοτροπίας των μαθητών απέναντι στις εγκαταστάσεις του σχολείου μετά το γκράφιτι. Η μαθητική κοινότητα, όχι μόνο σεβάστηκε το έργο του Ιταλού καλλιτέχνη, αλλά μειώθηκαν επίσης στο ελάχιστο και οι βανδαλισμοί στις κτιριακές εγκαταστάσεις.
«Αντικρίζοντας την εικόνα στον τοίχο καθημερινά, νιώθω περήφανη που καταφέραμε να συνεργαστούμε με έναν τόσο μεγάλο καλλιτέχνη και να έχουμε ένα τόσο καλό αποτέλεσμα», λέει η μαθήτρια Ελευθερία Σμαράνα και δηλώνει συγκινημένη, «γιατί η μεταξύ μας συνεργασία οδήγησε στο καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα. Εισπράξαμε τον θαυμασμό των συμμαθητών μας και του κόσμου και καταφέραμε να αναδείξουμε το απρόσωπο σχολικό μας κτίριο, σε κτίριο- σήμα κατατεθέν στην είσοδο του Δήμου Καλαμαριάς».
Το εγχείρημα με το γκράφιτι, ξεκίνησε μέσα από το πρόγραμμα της Βουλής των Εφήβων, με θέμα «περιβάλλον και εκπαίδευση», εξηγεί, από την πλευρά της, η καθηγήτρια Ελένη Γεωργιάδου. «Θέλαμε να δημιουργήσουμε κάτι που θα το εκφράσει και θα μείνει στο σχολείο για να θυμίζει τη δράση μας. Σε αυτό βλέπουμε το μέλλον. Το παιδί που κρατά το πτηνό στα χέρια του, αυτόν τον συμβολισμό έχει», διευκρινίζει η κ. Γεωργιάδου κι εκμυστηρεύεται πως «τα συναισθήματά μας, όταν το βλέπουμε την ημέρα, αλλά ειδικά το βράδυ που φωτίζεται κιόλας, είναι συγκλονιστικά. Είναι το δημιούργημά μας, που στόλισε το σχολείο αλλά και όλη την περιοχή. Παλέψαμε για να τα καταφέρουμε και να στείλουμε το μήνυμά μας. Ξεπεράσαμε τις δύσκολες συνθήκες της πανδημίας και υλοποιήσαμε τον στόχο μας».
Όπως αναφέρουν οι μαθητές, το γκράφιτι που δημιούργησε ο διάσημος καλλιτέχνης στο σχολείου τους, είναι ένας λόγος για να αισθάνονται περήφανοι. «Πώς αλλιώς, άλλωστε, να νιώσει ένας μαθητής, όταν βλέπει το μουντό γκρι του σχολείου του, να μετατρέπεται σε πίνακα ζωγραφικής»; αναρωτιέται η Έφη Χρυσάφη, επισημαίνοντας πως «είναι μια πρωτοβουλία από μαθητές για μαθητές, που ζωντανεύει όχι μόνο το σχολείο μας, αλλά ολόκληρη την καθημερινότητα μας».