Ήταν 22 Νοεμβρίου, όταν ο πατέρας της Δ.Π. διαγνώστηκε με κορονοϊό. Από εκείνη την ημέρα μέχρι και σήμερα, η οικογένεια ζει στη Βόνιτσα μία -κυριολεκτικά- αποστειρωμένη καθημερινότητα, μιας και αυτό το κρούσμα ήταν μόνο η αρχή…
Η 26χρονη Δ.Π. και η 84χρονη γιαγιά της είναι οι μοναδικές που δεν έχουν νοσήσει, καθώς μετά τον πατέρα της, βρέθηκαν θετικές στον κορονοϊό η μητέρα της και η αδερφή της.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
“Ο πατέρας μου είχε 39 πυρετό. Πήγε αμέσως στο γιατρό, έκανε ακτινογραφίες και rapid test, που βγήκε θετικό. Αμέσως, τον απομονώσαμε στο δωμάτιο των γονιών μου και πήγαμε στο νοσοκομείο Λευκάδας για να κάνουμε κι εμείς τεστ”, περιγράφει στο newsit.gr.
Και συνεχίζει: “Τα αποτελέσματα θα έβγαιναν Τρίτη και τη Δευτέρα, εγώ και η αδερφή μου μείναμε κανονικά στο ίδιο δωμάτιο, η γιαγιά μου στο δικό της και η μητέρα μου κοιμήθηκε στον καναπέ. Τελικά, η αδερφή μου και η μητέρα μου είχαν κολλήσει. Όταν βγήκαν όλα τα αποτελέσματα, μας πήραν από τον ΕΟΔΥ και από τη Γενική Γραμματεία Πολιτικής Προστασίας και μας έδωσαν οδηγίες. Μας είπαν ότι θα πρέπει να μείνουμε σε καραντίνα και μετά θα μπορούμε να βγούμε, εφόσον τα τεστ που κάνουμε είναι αρνητικά. Μας τόνισαν ότι αν χειροτερεύσει κάποιο κρούσμα, να καλέσουμε αμέσως το ΕΚΑΒ. Επίσης, μας προειδοποίησαν ότι έχουν ενημερωθεί οι αρμόδιες υπηρεσίες και αν τη σπάσουμε, θα μας επιβληθεί πρόστιμο, καθώς θα θέσουμε σε κίνδυνο τη δημόσια υγεία”.
Όπως λέει η Δ.Π. μέχρι στιγμής τα μέλη της οικογένειας της περνούν ελαφρά τον κορονοϊό: “Ο πατέρας μου είχε πυρετό περίπου ένα 24ωρο και το αντιμετώπισε με τα συνηθισμένα αντιπυρετικά. Η μητέρα μου έχει ελάχιστη απώλεια γεύσης και η αδερφή μου έχει απώλεια γεύσης και πόνους στα κόκαλα”.
Απομόνωση και… αποστείρωση
Οι μέρες περνούν με απομόνωση και… αποστείρωση. “Είμαστε στο ίδιο σπίτι με τον πατέρα μου και έχω να τον δω μιάμιση εβδομάδα”, λέει χαρακτηριστικά η 26χρονη. Το σπίτι… προσαρμόστηκε, λόγω του κορονοϊού, και έτσι η Δ.Π. είναι, πλέον, μόνη της στο δωμάτιο, η αδερφή της κοιμάται στο σαλόνι και η μητέρα της -από τη στιγμή που βρέθηκε θετική- επέστρεψε στο δωμάτιο της, με τον σύζυγο της. “Η αδερφή μου, μπορεί να βγει στο μπαλκόνι και να τη δω από το παράθυρο”, συμπληρώνει.
Εκείνη και η μητέρα της είναι οι μοναδικές που επισκέπτονται την κουζίνα, έχοντας, όμως, καταστρώσει ειδικό πλάνο: “Η μητέρα μου μαγειρεύει με μάσκα και γάντια. Την ώρα του φαγητού ή θα πάω στην κουζίνα, που πρώτα έχει απολυμάνει και αερίσει, ή θα μου αφήσει το φαγητό στην πόρτα του δωματίου μου, όπως κάνει και με τους υπόλοιπους”.
Τα… δύσκολα, όπως εξηγεί, είναι με το κοινό μπάνιο: “Αφού μπει κάποιος, απολυμαίνουμε τα πάντα με ζεστό νερό και χλωρίνη”.
Ο κοινωνικός στιγματισμός
Στο πλευρό της οικογένειας, είναι συγγενείς και φίλοι, που τους βοηθούν με τα ψώνια και ό,τι άλλο χρειάζονται από τον… έξω κόσμο. “Έρχεται κυρίως ο θείος μου, ο αδερφός του πατέρα μου, μας αφήνει τα ψώνια στην πυλωτή και κατεβαίνω να τα πάρω”, περιγράφει η Δ.Π., αποκαλύπτοντας, μάλιστα, πως ήδη βρίσκονται αντιμέτωποι με τον κοινωνικό στιγματισμό. Αυτός ήταν και ο λόγος που όταν ζητήσαμε από την 26χρονη να μας μιλήσει, ζήτησε να μην αναφέρουμε το όνομα της. “Ο θείος μου έκανε δύο τεστ και τα δύο αρνητικά. Παρόλα αυτά, τον έβλεπαν και δεν τον πλησίαζαν… Με αγχώνει η αντιμετώπιση που θα έχουμε, όταν αρχίσουμε να βγαίνουμε από το σπίτι. Κάποιοι δεν καταλαβαίνουν ότι για να βγω, σημαίνει ότι θα είμαι καλά. Σίγουρα κι εγώ θα φυλαχτώ στην αρχή και δεν θα έρθω σε επαφή με τους φίλους μου. Καταλαβαίνω και τον φόβο, αλλά θα πρέπει να είναι σε λογικά πλαίσια. Αυτοί που με ξέρουν, γνωρίζουν ότι δεν θα τους έθετα ποτέ σε κίνδυνο”.
