Η κίνηση του ιερέα στην Πλάκα να ντύσει παπαδάκια δύο κορίτσια μπορεί να προκάλεσε την αντίδραση της Εκκλησίας, ωστόσο το κύμα συμπαράστασης προς το πρόσωπό του είναι πρωτοφανές. Ανάλογο περιστατικό συνέβη και στα Χανιά όπου ο Πρωτοπρεσβύτερος π. Ευτύχης Πετράκης είχε κάνει ανάλογη κίνηση με κορίτσια.
Μιλώντας στο Zarpa Radio 89,6 ο ίδιος τόνισε πως δεν πρόκειται για μία «τακτική» που ακολουθείται αλλά για μία εκπαιδευτική λειτουργία η οποία έγινε στο πλαίσιο του εκκλησιασμού του πειραματικού γυμνασίου Χανίων, σε συνεννόηση με τον καθηγητή, θεολόγο, κ. Χρήστο Φραδέλλο, για τη συμμετοχή των παιδιών στον εκκλησιασμό.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Τα τελευταία χρόνια ο εκκλησιασμός των σχολείων έχει ατονήσει. Ξέρετε πως τα παιδιά μας, στα σχολεία μέσα με την μη παρουσία θεολόγων ή με τη μη παρουσία κληρικών, απέχει από τα σπίτια, τους παππούδες και γονείς των παιδιών. Έχουν απομακρυνθεί από τα μυστήρια της εκκλησίας μας και κατ’ επέκταση και από τη λειτουργία» είπε ο πατήρ Ευτύχιος και συνέχισε:
«Προτιμήσαμε λοιπόν, αντί να κάνουμε έναν μαζικό εκκλησιασμό του Πειραματικού Γυμνασίου, να τελέσουμε μία θεία λειτουργία κάθε μέρα τμηματικά, με λιγοστά παιδιά, στο μέσο του ναού και όχι στην Αγία τράπεζα, στο ιερό. Για να μπορούν τα παιδιά να συμμετέχουν, να δουν τι γίνεται, τι λέει ο ιερέας, τι κινήσεις κάνει κατά τη τέλεση της θείας λειτουργίας. Μάλιστα σταματούσαμε σε κάποια σημεία και ερμηνεύαμε στα παιδιά τα λεγόμενα, τις ευχές του καθαγιασμού της μετάδοσης, το πώς κοινωνεί ο ιερέας, το πώς κοινωνούν οι άνθρωποι και το πώς κοινωνούσαν παλαιότερα οι άνθρωποι» σημείωσε.
Μάλιστα, ο Χανιώτης ιερέας μετέφερε τις εντυπώσεις που προκάλεσε τόσο στον ίδιο όσο και στα παιδιά η πρακτική αυτή.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
«Ήταν πολύ εντυπωσιακό. Είμαι 23 χρόνια κληρικός και δεν το έχω ξανά ζήσει. Και είμαι χαρούμενος διότι ο επίσκοπός μας έδωσε την ευλογία του να γίνονται αυτές οι πειραματικές θείες λειτουργίες και το αποτέλεσμα ήταν πολύ εντυπωσιακό και για τα ίδια τα παιδιά. Και οι ενορίτες μας οι οποίοι προσήλθαν αυτές τις ημέρες, ευχαριστήθηκαν γιατί και οι ίδιοι είχαν την δυνατότητα να παρακολουθήσουν την τέλεση της θείας λειτουργίας εκτός του ιερού βήματος».
Μεταξύ άλλων, σε μία παραπομπή στο παρελθόν ο Πρωτοπρεσβύτερος μίλησε και για την πρώτη χριστιανική εκκλησία. Εκεί που υπήρχε ο θεσμός των διακονισσών οι οποίες ήταν επιφορτισμένες με την κατήχηση των γυναικών και με την μετάδοση της θείας κοινωνίας στις γυναίκες. Τον βοηθητικό ρόλο στο βάπτισμα των γυναικών.
Χαρακτηριστικά ανέφερε πως «στην πρώτη εκκλησία, υπήρχε ο θεσμός των διακονισσών το οποίο ήταν χειροτονία. Φορούσαν άμφια. Κατά το διάβα του χρόνου και τον καιρό αυτό ατόνησε σε σημαντικό σημείο ώστε να θεωρηθεί ο ρόλος της γυναίκας μέσα στην εκκλησία υποδεέστερος του ανδρός. Εμείς δεν το δεχόμαστε αυτό. Άλλωστε όπως έχει πει ο Απόστολος Παύλος ‘δεν υπάρχει διαχωρισμός μεταξύ ανθρώπων, ανδρών και γυναικών. Είμαστε όλοι ίσοι απέναντι στον Θεό‘. Παραδοσιακά μπορούν οι γυναίκες να έρθουν μέχρι τον πρώτο βαθμό της ιεροσύνης. Να επανέλθει ο θεσμός των διακονισσών μέσα στην εκκλησία. Η Αγία Εκκλησία έχει δύο πόδια. Το ένα είναι η Παράδοση και το άλλο η Αγία Γραφή. Σε αυτά τα δύο πόδια στέκεται. Εάν αποκόψουμε το ένα από το άλλο θα είναι κουτσή. Δεν στέκει σαν θεσμός.
Στο πλαίσιο αυτής της θείας λειτουργίας – η οποία θα μπορούσε να τελεστεί και στο σχολείο όπως κάνουν σε άλλα μέρη της Ελλάδας- έγινε για να μπορεί να υπάρξει συμμετοχή των παιδιών.
Έγινε χωρίς να προσπαθήσουμε να προκαλέσουμε το δημόσιο αίσθημα. Σκοπός μας ήταν να βάλουμε τα παιδιά στο νόημα της ορθόδοξης λατρείας.
Άλλωστε, στα γυναικεία μοναστήρια, στο ιερό και τη διακονία του ιερέα στο μυστήριο της θείας λειτουργίας τον κάνουν οι μοναχές, οι οποίες δεν είναι χειροτονημένες. Δεν έχουν βαθμό ιεροσύνης. Έχουν αφιερωθεί σε μία μοναχική ζωή. Είναι όμως άνθρωποι.
Ο καθένας μας διεξάγει έναν αγώνα. Εμείς, σαν εκκλησία λέμε ότι δεν χωρεί ο φανατισμός. Όπου υπάρχει φανατισμός υπάρχει και πρόβλημα. Βλέπετε οπαδικό, πολιτικό. Τα τελευταία υπάρχει και ο θρησκευτικός ο οποίος δυστυχώς είναι χειρότερος από άλλες περιπτώσεις.
Όπως λέει και ο Άγιος Συμεών, ο θεολόγος: Κανείς δεν μπορεί να πράττει ανευ της γνώμης του επισκόπου. Με αυτή τη παραποίηση απαντάται το ερώτημα για το θέμα του πατρός Αλεξάνδρου στον Ραγκαβά. Τέλος, ο πατήρ Ευτύχιος ξεκαθάρισε για ακόμα μία φορά πως καμία πρακτική δεν έγινε χωρίς την ευχή του Επισκόπου.
