Όλοι όσοι λατρεύουν την Ύδρα και τις Σπέτσες, και είναι πολλοί αυτοί, δεν παραλείπουν να επισκεφθούν αυτόν τον παράδεισο σε μικρογραφία, που έχει και μια παράδοξη, γοητευτική και σε κάποια σημεία της σπαρταριστή ιστορία. Είναι παράξενο το ότι δεν είναι ευρύτερα γνωστό, πρόκειται για μια ακόμα Δήλο, ένα ιερό νησί με απέραντη ιστορία.
Η αρχαία Απεροπία
Αυτό ήταν το όνομα του Δοκού στην αρχαιότητα, και πέρα από το γεγονός ότι ηχεί πολύ όμορφα και επιβλητικά, σημαίνει και «αυτή που βλέπει στο άπειρο»! είναι προκλητικό όνομα, όπως και να το κάνουμε. Η Απεροπία λοιπόν, υπήρξε πάντα πέρασμα για την Ύδρα, εξ ου και το βυζαντινό της όνομα Δοκός, γιατί μοιάζει να ενώνει τα στενά του αρχαίου Βούπορθμου, δηλαδή την σημερινή χερσόνησο του Μουζακίου στην Ερμιόνη με την απέναντι Ύδρα. Πρόκειται για ένα από τα λιγοστά νησιά που απέκτησαν αρσενικό όνομα. Ορεινό και βραχώδες, με πανέμορφους αλλά απότομους όρμους, με ένα ύψωμα που φαντάζει τεράστιο στα 308 μέτρα ύψος του να δεσπόζει στο κέντρο του, ο Δοκός υπήρξε στρατηγικής σημασίας κρυφό χαρτί για όποιον το κατείχε. Αυτός είναι ο λόγος που στα ανατολικά του υπάρχει ένα τόσο μεγάλο ενετικό κάστρο, αλλά είναι και ο λόγος που συμμετείχε ενεργά στην επανάσταση, όντας το μυστικό αγκυροβόλιο των Υδραίων ναυάρχων.
Η Εποχή του Χαλκού
Είναι εντυπωσιακό το γεγονός ότι σε ένα τόσο μικρό νησί η αρχαιολογική σκαπάνη έφερε στο φως σημάδια κατοίκησης με πολύ σημαντικά πολίσματα ήδη από την 6η χιλιετία προ Χριστού. Υπήρχε μόνιμη και πολυάνθρωπη εγκατάσταση στην βόρεια ακτή του νησιού, στο ακρωτήριο Μύτη Κομμένη και στην θέση Λέδεζα. Το 1875 εντοπίστηκε στον βυθό του Δοκού το αρχαιότερο ναυάγιο της Μεσογείου, που χρονολογήθηκε από την 3η χιλιετία προ Χριστού! Αυτή η έντονη ναυτική ιστορία εξηγεί προφανώς και την τόσο πρώιμη κατοίκηση. Ο Δοκός, η αρχαία Απεροπία, υπήρξε σημαντικότατο κομμάτι του θαλάσσιου πολιτισμού και του εμπορίου της Μεσογείου από την αυγή του κόσμου. Στα μέσα του 7ου αι. μ.Χ. επάνω στον υψηλό οχυρό λόφο, δημιουργήθηκε μια πολύ ισχυρή καστροπολιτεία, στη βορειοανατολική πλευρά του Όρμου Σκίντου. Αν υπολογίσει κάποιος ότι υπάρχει και τεράστιος μυκηναϊκός περίβολος, αλλά και ένας από τους πιο όμορφους φάρους του Αιγαίου, καταλαβαίνουμε ότι τα αξιοθέατα του Δοκού μοιάζουν πολύ σημαντικά για να τα αφήσει κάποιος ανεξερεύνητα!
Δεκαεπτά και η παρέα σας
Οι κάτοικοι του Δοκού είναι δεκαεπτά όλες κι όλες ευτυχισμένες ψυχές. Αν βρεθείτε στον Δοκό θα διαπιστώσετε ότι φτάνουν και περισσεύουν τόσο λίγοι κάτοικοι για να στηθεί ένα ολόκληρο καλοκαιρινό γλέντι! Στην βορινή πλευρά του νησιού οι ρέκτες γνωρίζουν ότι επιτρέπεται το ελεύθερο κάμπιγκ, κάτι που πια είναι σπάνιο. Οι κάτοικοι της Δοκού, ψαράδες και βοσκοί των λιγοστών αλλά εκλεκτών αιγών, χαρωποί, πρόσχαροι και χαριτωμένοι – ό,τι έχει σχέση με χαρά, το έχουν! – θα σας εκπλήξουν όχι μόνον με την φιλοξενία αλλά και το χιούμορ τους. Για την ιστορία να πούμε ότι στο παρελθόν, μετά την επανάσταση, ο Δοκός αποτέλεσε μήλο της έριδος ανάμεσα στις Σπέτσες και στην Ύδρα, σε βαθμό να προσπαθήσουν, στα αλήθεια, να την ρυμουλκήσουν προς την μεριά της Ύδρας με καράβι! Αυτήν την σπαρταριστή και πέρα για πέρα αληθινή, θεότρελη σελίδα των παραλειπόμενων της ελληνικής ιστορίας, θα την ακούσετε από τους γεροντότερους με ξεκαρδιστικές λεπτομέρειες. Κρατάτε την βιντεοκάμερα οπωσδήποτε ανοιχτή, θα κάνει τρελά views το ντοκουμέντο όταν το ανεβάσετε!
Χρήσιμες Πληροφορίες
Η πρόσβαση στον Δοκό γίνεται από τις Σπέτσες, την Ύδρα και την Ερμιόνη με θαλάσσια ταξί, τα οποία θα εντοπίσετε στο λιμάνι.
