Το Ισραήλ απέκρουσε με επιτυχία μια επίθεση από το Ιράν την περασμένη εβδομάδα – αλλά κόστισε περισσότερα στο Ισραήλ σε σχέση με το Ιράν.
Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο ο στρατός ερευνά φθηνότερες εναλλακτικές λύσεις άμυνας. Η τεχνητή νοημοσύνη υποτίθεται ότι θα βοηθήσει επίσης. Σύμφωνα με την Handelsblatt, η μάχη η οποία δόθηκε κατά την επίθεση του Ιράν στο Ισραήλ με 300 drones στις 14 Απριλίου ήταν “άνιση”.
Και αυτό το κόστος της αναχαίτισης των ιρανικών drones από ισραηλινούς πυραύλους ήταν πολλαπλάσιο του κόστους παραγωγής των drones.
Περισσότερα από τα μισά από αυτά ήταν μη επανδρωμένα αεροσκάφη, ορισμένα από αυτά πολύ απλά και φτηνά συναρμολογημένα από πράγματα που συχνά δεν προορίζονταν για στρατιωτική χρήση.
Από την άλλη πλευρά, το Ισραήλ χρησιμοποιούσε ακριβά συστήματα υψηλής τεχνολογίας για την άμυνα.
Ο Γκάρι Σάαλ (Gary Schaal) είναι πολιτικός επιστήμονας στο Πανεπιστήμιο των Ομοσπονδιακών Ενόπλων Δυνάμεων στο Αμβούργο και ερευνά το θέμα της άμυνας με μη επανδρωμένα αεροσκάφη.
Ο ειδικός συνοψίζει τη διαφορά ως εξής: “Μιλάμε για κάμερες και τσιπ που συνήθως εγκαθίστανται σε κινητά τηλέφωνα. Σε ακραίες περιπτώσεις, μιλάμε για κινητήρες χλοοκοπτικής μηχανής που τροφοδοτούν ορισμένα μη επανδρωμένα αεροσκάφη”.
Η αποτελεσματική αεράμυνα του Ισραήλ αποτελείται από διάφορα ακριβά συστήματα. Πρώτον, υπάρχει η αμυντική ασπίδα “Iron Dome”, με κάθε πύραυλο αναχαίτισης Tamir να κοστίζει περίπου 40.000 έως 50.000 ευρώ. Στη συνέχεια, υπάρχουν τα “David’s Sling” και “Arrow”, τα οποία έχουν σχεδιαστεί για να καταρρίπτουν τόσο εχθρικούς πυραύλους μεγάλου βεληνεκούς όσο και πυραύλους cruise – πυραύλους που μπορούν να αλλάξουν πορεία καθ’ οδόν.
Στην επίθεση του περασμένου Σαββατοκύριακου, οι ΗΠΑ, η Μεγάλη Βρετανία, η Γαλλία και η Ιορδανία κατέληξαν επίσης να αποκρούσουν τμήματα των ιρανικών μη επανδρωμένων αεροσκαφών και πυραύλων. Η μεγάλης κλίμακας επίθεση του Ιράν δείχνει: Η άμυνα μετατρέπεται γρήγορα σε ζήτημα πόρων.
Στην επίθεση του περασμένου Σαββατοκύριακου, οι ΗΠΑ, η Μεγάλη Βρετανία, η Γαλλία και η Ιορδανία κατέληξαν επίσης να αποκρούσουν τμήματα των ιρανικών μη επανδρωμένων αεροσκαφών και πυραύλων. Η μεγάλης κλίμακας επίθεση του Ιράν δείχνει πως η άμυνα μετατρέπεται γρήγορα σε ζήτημα πόρων.
Το Ιράν έχει τελειοποιήσει τις φτηνές επιθέσεις
Παρά τις κυρώσεις και τις επιθέσεις εναντίον διαφόρων στρατιωτικών βάσεων, το Ιράν έχει καταφέρει να αυξάνει σταθερά το εύρος και την απόδοση των οπλικών του συστημάτων. Η συνέπεια είναι πως η απειλή για το Ισραήλ έχει αυξηθεί.
Η άλλη συνέπεια είναι ότι το Ιράν έχει καθιερώσει μια μορφή πολέμου που εκμεταλλεύεται την οικονομική ανισορροπία στις αερομαχίες: Η άμυνα είναι πιο δύσκολη, πιο πολύπλοκη και, ως εκ τούτου, πιο ακριβή από την επίθεση.
Η άμυνα είναι ακριβότερη από την επίθεση
Αν κοιτάξει κανείς πόσο περισσότερο κοστίζουν τα συστήματα αεράμυνας για τον αμερικανικό στρατό, για παράδειγμα, σε σύγκριση με τα συστήματα επίθεσης, θα δείτε μια εντυπωσιακή διαφορά.
Αμφισβητεί ότι η άμυνα κατά των επιθέσεων της 14ης Απριλίου κόστισε πράγματι ένα δισεκατομμύριο δολάρια, όπως έχει αναφερθεί ευρέως. Ωστόσο, υποθέτει ότι το κόστος για το Ισραήλ και τους συμμάχους του ήταν σε υψηλό τριψήφιο αριθμό εκατομμυρίων, ενώ είναι πιθανό να ήταν μόνο ένα κλάσμα αυτού για το επιτιθέμενο Ιράν.
Τα ιρανικά μη επανδρωμένα αεροσκάφη ως εξαγωγικό χτύπημα
Ο Χάντερ Στολ, ειδικός σε θέματα άμυνας στη δεξαμενή σκέψης Rand Corporation των ΗΠΑ, εξηγεί πως “στον πόλεμο του Ιράκ και του Αφγανιστάν, τα αμερικανικά μη επανδρωμένα αεροσκάφη ήταν έργα πολλών εκατομμυρίων δολαρίων. Σήμερα, τα ιρανικά μη επανδρωμένα αεροσκάφη κοστίζουν πιθανότατα περίπου 20.000 δολάρια το καθένα”.
Η στρατηγική κόστους είναι τόσο αποτελεσματική που άλλες χώρες αγοράζουν πλέον τα μειωμένης τιμής μη επανδρωμένα αεροσκάφη του Ιράν. Η Ρωσία, για παράδειγμα, χρησιμοποιεί επίσης ιρανικά μη επανδρωμένα αεροσκάφη καμικάζι στον πόλεμο κατά της Ουκρανίας, τα οποία καταδύονται σε στόχους.
Σε απάντηση σε αυτά τα φθηνά μη επανδρωμένα αεροσκάφη, διάφορα έθνη έχουν αρχίσει να πειραματίζονται με νέα αμυντικά συστήματα. Το Ισραήλ, το Ηνωμένο Βασίλειο, οι ΗΠΑ και η Γερμανία, για παράδειγμα, ερευνούν εδώ και λίγο καιρό λέιζερ, τα οποία έχουν σχεδιαστεί για να καταρρίπτουν επικίνδυνα ιπτάμενα αντικείμενα για λίγα μόνο δολάρια – πολύ λιγότερο ακριβά από τα βλήματα Iron Dome, για παράδειγμα.
Ο Αμερικανός στρατιωτικός εμπειρογνώμονας Στολ μιλάει για δοκιμές στις οποίες ένας παλμός λέιζερ διάρκειας μερικών δευτερολέπτων θα κατανάλωνε ελάχιστα περισσότερη ενέργεια από ό,τι μια θερμάστρα δωματίου σε μια ώρα. Ο συνάδελφός του Σάαλ είναι πιο επιφυλακτικός ως προς αυτό: “Ξέρω ότι ο όρος όπλο λέιζερ ακούγεται σέξι. Αλλά έχω τις αμφιβολίες μου για το αν τα όπλα λέιζερ μπορούν πράγματι να χρησιμοποιηθούν σε μεγάλη κλίμακα”.
Ο Σάαλ πιστεύει ότι στο μέλλον θα πρόκειται περισσότερο για την αποτροπή ροών δεδομένων: “Τελικά, τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη θα ελέγχονται εξ αποστάσεως ή θα χρησιμοποιούν τεχνητή νοημοσύνη για να ανταλλάσσουν πληροφορίες σχετικά με τον τρόπο με τον οποίο επιτίθενται. Από εκεί πρέπει να ξεκινήσετε”.
Αυτό συμβαίνει ήδη σήμερα, για παράδειγμα μέσω της παρεμβολής σημάτων. Με τη βοήθεια της τεχνητής νοημοσύνης, αυτές οι μέθοδοι άμυνας θα μπορούσαν να γίνουν ακόμη πιο αποτελεσματικές, εξηγεί ο Σάαλ: “Σε μεμονωμένες προσομοιώσεις, βάλαμε στρατιώτες της Bundeswehr να αποκρούσουν σμήνη μη επανδρωμένων αεροσκαφών με και χωρίς τη βοήθεια της τεχνητής νοημοσύνης. Χωρίς AI, οι στρατιώτες κατέρριψαν έξι drones. Με την Τεχνητή Νοημοσύνη, ήταν 60”.
Ποιον θέλετε να προστατεύσετε; Τους ανθρώπους ή τις υποδομές;
Τελικά, όμως, πρέπει να εγκαταλείψουμε την ιδέα ότι μπορούμε να προστατεύσουμε όλους τους στόχους εξίσου. Απλώς οδεύουμε προς μια εποχή στην οποία οι επιθέσεις με τη χρήση φθηνού υλικού γίνονται όλο και πιο εύκολες. Κατά συνέπεια, πρέπει να επικοινωνήσουμε με ειλικρίνεια ότι πρέπει να σταθμίσουμε τι πρέπει να προστατεύσουμε και τι όχι.
“Αυτό συμβαίνει ήδη στην Ουκρανία. Η απόφαση ελήφθη για την προστασία του άμαχου πληθυσμού και τώρα οι σταθμοί παραγωγής ενέργειας και άλλες κρίσιμες υποδομές είναι πιο ευάλωτες λόγω των δυσχερειών εφοδιασμού των συστημάτων αεράμυνας”, λέει ο Σάαλ.