Νανοσωματίδια και αντιβιοτικά στην ατζέντα των Οικολόγων Πράσινων

Τα συμπεράσματα μιας μελέτης για τα νανοσωματίδια του διοξειδίου του τιτανίου, που χρησιμοποιούνται σε διάφορα προϊόντα, όπως τ’αντηλιακά και που προκαλούν καρκίνο σε ποντίκια, ήταν η αφορμή για το ξεκίνημα μιας νέας πράσινης εκστρατείας. Τα νανοσωματίδια είναι σωματίδια με διαστάσεις μικρότερες από 100 δισεκατομμυριοστά του μέτρου και η ανησυχία αφορά κυρίως εργαζόμενους, που εκτίθενται σε υψηλές συγκεντρώσεις νανοσωματιδίων σε εργοστασιακές συνθήκες, αλλά και το ευρύ κοινό. Νανοσωματίδια χρησιμοποιούνται σε τρόφιμα και καλλυντικά ή οδοντόκρεμες, γι’ αυτό ο ευρωβουλευτής των Οικολόγων Πράσινων κατέθεσε γραπτή ερώτηση στην Κομισιόν για τους τρόπους διασφάλισης των καταναλωτών από ενδεχόμενη παράνομη χρήση της νανοτεχνολογίας σε τρόφιμα, καθώς και τις προθέσεις της Ε.Ε. απέναντι στη χρήση νανοτεχνολογίας στην ανθρώπινη υγεία. Ο κ.Τρεμόπουλος δήλωσε σχετικά: “Δεν μπορούμε να παίζουμε τους μαθητευόμενους μάγους με την ανθρώπινη υγεία, αλλά και το περιβάλλον. Με την ερώτησή μας ζητάμε από την Κομισιόν να στηρίξει την επιστημονική έρευνα για ενδεχόμενες επιπτώσεις νανοσωματιδίων στον άνθρωπο, να εξασφαλίσει πως δεν χρησιμοποιούνται νανοσωματίδια του διοξειδίου του τιτανίου σε τρόφιμα, χωρίς την προηγούμενη απαραίτητη έγκριση της Ευρωπαϊκής Αρχής Διατροφικής Ασφάλειας και να πάρει μέτρα για περιορισμό της χρήσης νανοσωματιδίων σε κάθε τρόφιμο ή καλλυντικό προϊόν στο οποίο η παρουσία τους δεν είναι ουσιώδης.”

Το δεύτερο θέμα είναι οι μεγάλες ποσότητες αντιβιοτικών, που απελευθερώνονται στο περιβάλλον μαζί με τα ανθρώπινα απόβλητα και περνούν στα συστήματα των υδάτων, του εδάφους και σε εγκαταστάσεις επεξεργασίας λυμάτων. Οι επιπτώσεις τους σε μικρόβια, που ζουν στη φύση δεν έχουν μελετηθεί ικανοποιητικά. Τα βακτήρια μπορούν να αναπτύξουν ανθεκτικότητα στα αντιβιοτικά και αυτή η ανθεκτικότητα μπορεί να μεταφερθεί σε άλλα βακτήρια, υπάρχει ο κίνδυνος βακτήρια, που βρίσκονται φυσιολογικά στο περιβάλλον να αναπτύξουν αντοχή στα αντιβιοτικά, που χρησιμοποιούνται συνήθως για τη θεραπεία ανθρώπινων ασθενειών. Αυτή η αντίσταση μπορεί με τη σειρά της να περάσει σε βακτήρια, που προκαλούν ασθένειες στον άνθρωπο και στα ζώα, κάνοντας έτσι πιο δύσκολο τον έλεγχο των βακτηριακών λοιμώξεων. Σχετική μελέτη προτείνει πως ύδατα, λύματα και άλλα απόβλητα μολυσμένα με αντιβιοτικά θα πρέπει να αντιμετωπίζονται ειδικά για τα αντιβιοτικά, προτού απελευθερωθούν στο περιβάλλον ή χρησιμοποιηθούν ως λίπασμα στη γεωργία. Άμεσα η Επιτροπή πρέπει να προχωρήσει στη λήψη μέτρων για τη μείωση της έκλυσης αντιβιοτικών στο περιβάλλον.