Η «Παναγία των Παρισίων» είναι η ιστορία του δύσμορφου κωδωνοκρούστη Κουασιμόδου και της όμορφης τσιγγάνας Εσμεράλδας. Ο πρωταγωνιστής με το παραμορφωμένο πρόσωπο και την μεγάλη καμπούρα βρέθηκε εγκαταλελειμμένος στα σκαλιά της εκκλησίας όταν ήταν ακόμα βρέφος από τον αρχιδιάκονο Κλαύδιο Φρολό, που τον υιοθέτησε και τον μεγάλωσε για να γίνει ο κωδωνοκρούστης της εκκλησίας.
Ο Κουασιμόδος αγαπά με πάθος το εσωτερικό του ναού, καθώς μόνο εκεί νιώθει αποδεκτός. Έχει ένα πάθος για τις καμπάνες και ο τρόπος που ζει μαζί τους είναι χαρακτηριστικός. Τις χαϊδεύει, τις προσέχει, τους μιλάει και νιώθει στοργή.
Το βράδυ της καταστροφικής πυρκαγιάς, ένας Γάλλος ιστορικός περιέγραψε πώς ο ναός αυτός αποτέλεσε αφορμή για τη συγγραφή του βιβλίου του Ουγκώ.
Ο δημιουργός του μυθιστορήματος αποκαλύπτει πως δεν ήταν ολόκληρο το οικοδόμημα που ενέπνευσε μέσα του την «Παναγία των Παρισίων». Αρκούσε μια σκαλισμένη επιγραφή στα ελληνικά για να του δώσει την αφορμή.
Διαβάστε αναλυτικά στο dogma.gr
