Πού μπορεί να οφείλεται το χαλάζι;

Μερικές φορές η χαλαζόπτωση φαίνεται να αρχίζει από το… πουθενά, παρόλο που το χαλάζι μπορεί να έχει μέγεθος μέχρι και γροθιάς. Τώρα, μια νέα αμερικανική επιστημονική μελέτη ανακάλυψε ότι για το χαλάζι μπορεί να υπάρχει ένας ένοχος που δύσκολα κανείς θα υποψιαζόταν: τα βακτήρια και μάλιστα μπορεί αυτά να είναι παθογόνα.

Ο ερευνητής Αλεξάντερ Μισό του πολιτειακού πανεπιστημίου της Μοντάνα, ο οποίος θεωρείται κορυφαίος ειδικός στο πεδίο της σχέσης μικροοργανισμών και καιρικών φαινομένων, παρουσίασε νέα στοιχεία στο συνέδριο της Αμερικανικής Εταιρίας Μικροβιολογίας στη Νέα Ορλεάνη, σύμφωνα με Γαλλικό Πρακτορείο και το BBC, τα οποία δείχνουν ότι τα βακτήρια είναι αρκετά πιθανό να παίζουν ρόλο-κλειδί στην “πυροδότηση” χαλαζιού, βροχής και χιονιού.

Ο επιστήμονας συνέλλεξε μεγάλου μεγέθους δείγματα (άνω των πέντε εκατοστών σε διάμετρο) από χαλαζόπτωση, τα πάγωσε και στη συνέχεια ανέλυσε εξονυχιστικά το νερό που περιεχόταν στο χαλάζι. Με τον τρόπο αυτό, διαπίστωσε ότι στο αρχικό “έμβρυο” του χαλαζιού υπήρχαν βακτήρια, τα οποία πιθανότατα αποτέλεσαν τον αρχικό πυρήνα γύρω από τον οποίο σχηματίστηκε το χαλάζι.

Για να δημιουργηθεί πάγος στα σύννεφα, ο οποίος στη συνέχεια θα πέσει στο έδαφος με την μορφή χαλαζιού ή χιονιού, πρέπει να προϋπάρχει ένα σωματίδιο γύρω από το οποίο να συσσωρευτούν τα μόρια του νερού και έτσι να αναπτυχθεί ο παγοκρύσταλλος. Σύμφωνα με τον Μισό, αυξάνονται συνεχώς τα στοιχεία ότι αυτό τον ρόλο του πυρήνα μπορεί να παίζουν όχι ανόργανα σωματίδια (σκόνης κλπ), αλλά βακτήρια ή άλλα οργανικά-βιολογικά σωματίδια.

Ιδιαίτερα, σύμφωνα με τον Μπρεντ Κρίστνερ του πολιτειακού πανεπιστημίου της Λουϊζιάνα, ο οποίος επίσης παρουσίασε σχετικά στοιχεία στο ίδιο μικροβιολογικό συνέδριο, ένας φυτικός παθογόνος μικροοργανισμός, η ψευδομονάδα, φαίνεται πως βρίσκεται συχνά πίσω από τέτοια καιρικά φαινόμενα (χαλαζόπτωση, χιονόπτωση), καθώς η εξωτερική επιφάνειά της αποδεικνύεται πολύ αποτελεσματική στο να συγκεντρώνει τα μόρια νερού γύρω της.

Η ψευδομονάδα διαθέτει ένα γονίδιο που δημιουργεί μια πρωτεΐνη στην εξωτερική μεμβράνη της, η οποία συγκρατεί τα μόρια νερού με μεγάλη ικανότητα.