Όσα εξομολογήθηκε ο Τάσος Χαλκιάς στη νέα του συνέντευξη.
Για την οικονομική του καταστροφή, ύστερα από τη δημιουργία της δραματικής του σχολής, μίλησε από καρδιάς ο ηθοποιός Τάσος Χαλκιάς στη συνέντευξη που παραχώρησε στην εφημερίδα On Time και τη Σίσσυ Μενεγάτου.
Όλα αυτά τα χρόνια έχεις προσφέρει πολλά στο θέατρο, αλλά έκανες και το μεγάλο ρίσκο το 2008 να δημιουργήσεις (μαζί με τη σύζυγο σου και ηθοποιό Πένυ Παπουτσή) τη δραματική σχολή “Πρώτη Πράξη”. Δυστυχώς όμως αυτό ήταν η πλήρης οικονομική καταστροφή σου.
Ναι, έτσι είναι. Θέλαμε να κάνουμε το καλύτερο, ήταν το μεγάλο μας όνειρο. Τόσο το δικό μου όσο και της συζύγου μου, που μαζί πορευτήκαμε και πήραμε το μεγάλο ρίσκο. Δυστυχώς όμως δεν μπορεί κανείς να τα βάλει με την παγκόσμια ύφεση, της οποίας πρέπει να είμαστε ακόλουθοι αν όχι οπαδοί. Πρέπει να την ενστερνιστούμε και να την αποδεχτούμε.
Δεν μπορούσα να υπολογίσω πόσο μεγάλη θα ήταν η φθορά μου σαν επιχειρηματίας. Γιατί δεν είδα ποτέ, από άγνοια, όλη αυτή την ιστορία ως επιχείρηση. Την έβλεπα με τα αγαθά μάτια του ονειροπόλου καλλιτέχνη. Κι όταν κινείσαι έτσι μέσα σε έναν ανταγωνιστικό χώρο, δεν φαντάζεσαι ότι δεν θα σε αφήσουν να υπάρξεις τη στιγμή που έχουν παντού απλωμένα… πλοκάμια.
Και δεν εννοώ συναδέλφους μου που έχουν δραματικές σχολές. Από άλλα τραστ δέχθηκα πισώπλατες μαχαιριές και σε καμία περίπτωση από συναδέλφους μου. Δανείστηκα, πήρα ένα μεγάλο δάνειο, βάζοντας υποθήκη ένα εξοχικό σπίτι που είχα. Το έχασα! Όπως έχασα και αυτοκίνητα και άλλα υλικά αγαθά, με αποτέλεσμα να είμαι ένας πάρα πολύ ωραίος πτωχευμένος.
Έχεις ακόμα χρέη από αυτή την ιστορία;
Ναι. Όταν έχεις πάρει ένα δάνειο 168.000 ευρώ για να φτιάξεις αυτό που έπρεπε και ονειρεύτηκες, αλλά δεν το εξυπηρετείς από το 2013, τότε το ποσό διογκώνεται, έχει γίνει περίπου 300.000 ευρώ, οπότε πως να το φέρω σε λογαριασμό;
Το μετάνιωσες με αυτά που πέρασες και περνάς;
Όχι. Μετάνιωσα όμως για κάποιους χειρισμούς που δεν έκανα σωστά. Δεν έχω ιδέα από επιχειρήσεις. Έπρεπε λοιπόν να βάλω κάποιον ειδικό να μου πει πως γίνονται οι επιχειρήσεις. Το θέμα είναι πως αυτοί που με συμβούλεψαν το έκαναν λίγο αργά.