Τι συμβαίνει με την Τουρκία;

Επιπλέον, η δημοσιογραφική κάλυψη κάποιων ιδιωτικών τηλεοπτικών σταθμών της ελληνο-τουρκικής έντασης δημιουργεί εδώ και μήνες «πολεμικό κλίμα». Η κοινή γνώμη δικαίως ανησυχεί και αναρωτιέται τι πραγματικά συμβαίνει με την Τουρκία;

Η σύντομη απάντηση είναι πολλά και τίποτα. Η Τουρκία έχει στραμμένο το ενδιαφέρον της στη Συρία και στην αντιμετώπιση της εκεί κουρδικής απειλής. Χθες, πέτυχε κάτι πολύ μεγάλο: ο Αμερικάνος Πρόεδρος, Ντόναλντ Τραμπ, παρά τις αντιρρήσεις των επιτελών του, ανακοίνωσε την αποχώρηση των Αμερικάνων στρατιωτών από τη Συρία.

Οι Ηνωμένες Πολιτείες διατηρούσαν μια μικρή αλλά αξιόμαχη δύναμη 2000 επίλεκτων στρατιωτών στα ανατολικά, κυρίως, του Ευφράτη. Η δύναμη αυτή συνεργάστηκε με τους Κούρδους της Συρίας στην πάταξη του Ισλαμικού Κράτους. Χθες, ο Τραμπ θριαμβολόγησε ότι το Ισλαμικό Κράτος ηττήθηκε και, άρα, οι Αμερικάνοι στρατιώτες δεν έχουν λόγο να παραμείνουν στη Συρία.

Η αποχώρηση των ΗΠΑ αφήνει ελεύθερο χώρο για τη δράση της Ρωσίας, του Ιράν και της Τουρκίας, των άλλων δηλαδή χωρών που διατηρούν στρατιωτικές δυνάμεις στην πολύπαθη χώρα. Ειδικά, για την Τουρκία, η αποχώρηση των ΗΠΑ επιτρέπει να ανανεώσει τα σχέδιά της για προέλαση των τουρκικών στρατιωτικών δυνάμεων ανατολικά του Ευφράτη, για την κατάλυση των αυτονομιστικών κουρδικών σχεδίων στην περιοχή. Μια στρατιωτική επέμβαση των Τούρκων είναι βέβαιο ότι θα έχει τεράστιο ανθρωπιστικό αντίκτυπο, αφού στην περιοχή βρίσκονται κοντά στα τέσσερα εκατομμύρια Σύριοι, Κούρδοι και Άραβες. Όμως, θα πετύχει τον βασικό στρατηγικό στόχο της Τουρκίας να μη δημιουργηθεί κουρδικό κράτος στα νότια σύνορά της, μέσα από τα συντρίμμια του παλαιού αραβικού κρατικού συστήματος.

Όλα αυτά δεν θεωρούνται σημαντικά για τα περισσότερα ελληνικά ΜΜΕ. Σε μια απίστευτη επίδειξη εσωστρέφειας και αυτο-αναφορικότητας, τα περισσότερα δελτία ειδήσεων των τηλεοπτικών καναλιών επέλεξαν να αγνοήσουν το μείζον της χθεσινής ειδησεογραφίας που κατακλύζει τα διεθνή ΜΜΕ, και επιμένουν ότι η τρέχουσα τουρκική συμπεριφορά στο Αιγαίο είναι ασυνήθιστη και οδηγεί σε κλιμάκωση.

Χωρίς να υποτιμά κανείς την απειλή, το βέβαιο είναι ότι κάτι «ασυνήθιστο» και «κλιμακούμενο» παύει να έχει αυτά τα χαρακτηριστικά μετά από κάποιες μέρες, εβδομάδες, μήνες ή χρόνια. Είναι χαρακτηριστικό ότι η Ελλάδα απουσιάζει σχεδόν ολοκληρωτικά από τα τουρκικά ΜΜΕ. Είναι κι αυτό μέρος της ελληνο-τουρκικής πραγματικότητας.

Από κει και πέρα, η τουρκική επιθετικότητα είναι ένα πολύ σοβαρό γεγονός. Μετά από μια δεκαετία παύσης, η Ελλάδα θα πρέπει να σκεφτεί με προσοχή τις επόμενες μεγάλες αμυντικές επενδύσεις της, κυρίως, στην αεροπορία. Η αναβάθμιση των F-16, που έχει αποφασισθεί, είναι μια προσωρινή λύση. Η προμήθεια του μαχητικού της επόμενης γενιάς, κάποια στιγμή μέχρι τα μέσα της επόμενης δεκαετίας, είναι απαραίτητη, αν η ελληνική αποτροπή θέλει να διατηρήσει την αξιοπιστία της.