και 3η αιτία θανάτου στο βιομηχανικό κόσμο διαπιστώνει μεγάλη μελέτη που παρουσιάστηκε στο πρόσφατο Διεθνές συνέδριο της Αμερικανικής Ένωσης για τα Εγκεφαλικά Επεισόδια.
Η άγνοια μάλιστα των συμπτωμάτων είναι μεγαλύτερη στις ομάδες του πληθυσμού που διατρέχουν και το μεγαλύτερο κίνδυνο. Οι ηλικιωμένοι (άνω των 65 ετών), τα άτομα που έχουν επιβιώσει εγκεφαλικού επεισοδίου και οι άνδρες, είναι οι κατηγορίες του πληθυσμού που κατά κανόνα καλούν για βοήθεια όταν είναι πια αργά. ’γνοια των βασικών συμπτωμάτων παρουσιάζουν επίσης τα άτομα με χαμηλότερο εισόδημα και χαμηλό μορφωτικό επίπεδο. Μόνο ένα από τα βασικά προειδοποιητικά σημάδια του εγκεφαλικού, την ξαφνική αδυναμία και το μούδιασμα στη μια πλευρά του σώματος (πρόσωπο, χέρι, πόδι) είναι αναγνωρίσιμο από τους περισσότερους συνανθρώπους μας. Δεν ισχύει, δυστυχώς, όμως, το ίδιο με τα υπόλοιπα τέσσερα εξ ίσου σοβαρά προειδοποιητικά συμπτώματα. Mόλις ένας στους πέντε γνωρίζει τα υπόλοιπα τέσσερα βασικά προειδοποιητικά σημάδια του εγκεφαλικού επεισοδίου, που πρέπει να οδηγήσουν κάποιον στο να αναζητήσει επείγουσα βοήθεια σε νοσοκομείο.Τα συμπτώματα αυτά είναι:
* ο οξύς πονοκέφαλος
* η ξαφνική διαταραχή της όραση είτε μόνο στο ένα ή και στα δύο μάτια
* η γενική σύγχυση, στηνκαι η δυσκολία στην ομιλία
* η ξαφνική ζαλάδα, η απώλεια ισορροπίας, η έλλειψη στον συντονισμό των κινήσεων κι η δυσκολία στο περπάτημα
Η δράση της ενδοφλέβιας θρομβολυτικής θεραπείας που χρησιμοποιείται σε αυτές τις περιπτώσεις, μειώνεται εκθετικά με το χρόνο και το καλύτερο είναι να χορηγείται εντός 60 λεπτών από την έναρξη του επεισοδίου (εντός της λεγόμενης «χρυσής ώρας»). Ποσοστό 70% των ασθενών φτάνουν, κατά κανόνα, στο νοσοκομείο, δυστυχώς, μετά από μία ώρα, πράγμα που δημιουργεί σοβαρά προβλήματα στην θεραπεία.
Ωστόσο, πολλοί ασθενείς, αν και φτάνουν εγκαίρως στο νοσοκομείο, δεν λαμβάνουν αμέσως την αγωγή. Γιατί; Έχουν διαπιστωθεί τραγικές υποδιαγνώσεις των εγκεφαλικών επεισοδίων από γιατρούς των επειγόντων περιστατικών που συνήθως, λόγω του φόρτου σε ημέρες εφημερίας δεν δίδουν την πρέπουσα προσοχή, ειδικά σε ασθενείς μικρής ηλικίας. Φίλος μου, γνωστόςηθοποιός, σκηνοθέτης και τραγουδιστής, που μας είχε εκπροσωπήσει και στη Eurovision τη δεκαετία του 90, όταν έφθασε με τρομερό πονοκέφαλο, αστάθεια και πρόβλημα στην ομιλία σε κρατικό νοσοκομείο της Πελοποννήσου, όταν είπε στις δύο νεαρές γιατρίνες πως δεν αισθανόταν καθόλου και με δυσκολία προσπάθησε να τους περιγραψει τα συμπτώματα, εκείνες τον παράτησαν, λέγοντας «Α ο .. είναι. Χεστον, μάλλον χαπακωμένος θα ναι» Το αποτέλεσμα ήταν ο φίλος μου, που σημειωτέον, ούτε τσιγάρο δεν έχει καπνίσει στη ζωή του, να πάθει ένα σοβαρό εγκεφαλικό που του άφησε μία σοβαρή κινητική αναπηρία .
Στο πλαίσιο των δεκάδων μελετών που πραγματοποιούνται για την υποδιάγνωση στα εγκεφαλικά επεισόδια διαπιστώθηκαν πολλά ευτράπελα, που, όμως, στην πραγματικότητα, κάθε άλλο παρά ευτράπελα ήταν όπως:
* σε έναν 18χρονο που ένιωθε μούδιασμα στην αριστερή του πλευρά, θεωρήθηκε πως είχε δηλητηρίαση αλκοόλ
* σε μια 37χρονη που παρουσίαζε δυσκολία στην ομιλία και διαγνώστηκε μανιοκαταθλιπτικό παραλήρημα
* σε μια 48χρονη που έφτασε στο νοσοκομείο παραπονούμενη για θολή όραση και δυσκολία στο περπάτημα, οι γιατροί γνωμάτευσαν ότι έπασχε από ίλιγγο.
Δυστυχώς πολλοί γιατροί στα επείγοντα είναι προφανώς λιγότερο εξοικειωμένοι με την εμφάνιση εγκεφαλικών επεισοδίων, ειδικά, σε νέους ασθενείς, κάτω των 50 ετών, και έτσι καλό θα ήταν, προς αποφυγήν τραγικών υποδιαγνώσεων που συνήθως προκαλούν μη αναστρέψιμες βλάβες, ή ακόμα και τον θάνατο, μία, πιο εμπεριστατωμένη και προσεκτική εξέταση των νέων ασθενών που προσκομίζονται στα εξωτερικά ιατρεία με συμπτώματα όπως ίλιγγο ή ναυτία. Ομοίως, οι ασθενείς με συμπτώματα που θυμίζουν εγκεφαλικό, ακόμη κι αν είναι πολύ μικροί σε ηλικία, πρέπει να κατευθύνονται άμεσα στο πλησιέστερο νοσοκομείο, ή κέντρο υγείας.
Σύμφωνα με τους ειδικούς, κάθε λεπτό που η βλάβη στην ροή της κυκλοφορίας μένει χωρίς επιδιόρθωση, παθαίνουν πολλά εκατομμύρια εγκεφαλικά κύτταρα. Δύο μέρες μετά το επεισόδιο, οι δυνατότητες παρέμβασης των γιατρών είναι πλέον ελάχιστες.
Σε περιοχές με πολλά εστιατόρια γρήγορου, έτοιμου φαγητού υπάρχουν στατιστικά περισσότερες πιθανότητες να πάθουν εγκεφαλικό, ακόμα και νέοι άνθρωποι Για τολόγο αυτό το Υπουργείο Υγείας πρέπει να στηρίξει ειδικά προγράμματα πρόληψης ως αντίβαρο στην ύπαρξη πολλών τέτοιων επιχειρήσεων ειδικά στις μεγάλες πόλεις.
Συγκεκριμένα, οι επιστήμονες βρήκαν πως όσοι κατοικούν σε περιοχές με πολλά ταχυφαγεία είχαν 20% μεγαλύτερο κίνδυνο εμφάνισης ενός εγκεφαλικού επεισοδίου. Με διαφορετικούς όρους, υπολογίζεται ότι κάθε ταχυφαγείο που ανοίγει σε μια περιοχή αυξάνει το σχετικό κίνδυνο των κατοίκων κατά 1%.
Αναλύοντας δεκάδες μελέτες από διάφορες περιοχές του κόσμου, Ελληνες Βιολόγοι-ερευνητές διαπίστωσαν ότι καταναλώνοντας τρία ποτήρια τσάι την ημέρα κάποιος μπορεί να μειώσει τον κίνδυνό του να πάθει εγκεφαλικό κατά 21% και πρότειναν καθημερινή κατανάλωση πράσινου ή μαύρου τσαγιού για την πρόληψη των ισχαιμικών επεισοδίων.
Όσο για τον καφέ, ενώ η δράση του στη μείωση του καρδιαγγειακού κινδύνου είναι διαπιστωμένη, η τυχόν προστατευτική του δράση εναντίον του εγκεφαλικού δεν ήταν ακόμα γνωστή. ’λλη μελέτη κατέληξε στο συμπέρασμα ότι όσο περισσότερα φλιτζάνια καφέ καταναλώνει ένας ενήλικας, τόσο μικρότερη πιθανότητα εμφάνισης εγκεφαλικού διατρέχει.
’λλες τροφές που μας προστατεύουν από τα εγκεφαλικά επεισόδια είναι: Η ντομάτα, τα καρύδια, οι ηλιόσποροι, η μαύρη σοκολάτα, το κόκκινο κρασί, τα εσπεριδοειδή, το μάνγκο, τα χάρια και τα διάφορα ισχυρά αντιοξειδωτικά, όπως η Ταυρίνη, το Q10, κλπ.
Οι εναλλασσόμενες βάρδιες στην εργασία
Οι εναλλασσόμενες βάρδιες που διαταράσσουν τον καρκάδιο ρυθμό των ατόμων, και που μέχρι σήμερα είχαν συνδεθεί με αυξημένο καρδιαγγειακό κίνδυνο, λόγω της αυξημένης έκκρισης κατεχολαμινών, δηλαδή Αδρεναλίνης και Νοραδρεναλίνης στον οργανισμό, συσχετίστηκαν με τον πλέον επίσημο τρόπο με τα εγκεφαλικά.
Η μελέτη, σε δείγμα 90.000 περίπου ατόμων, οδήγησε στη διαπίστωση ότι κάθε πενταετία δουλειάς σε βάρδιες, αυξάνει τον κίνδυνο για ισχαιμικό επεισόδιο κατά 4%. Οι επιστήμονες που παρουσίασαν τη μελέτη, επεσήμαναν ωστόσο ότι περισσότερη έρευνα είναι αναγκαία προκειμένου να επιβεβαιωθούν τα δεδομένα και να μελετηθούν οι υποκείμενοι μηχανισμοί του συγκεκριμένου παράγοντα κινδύνου.