Ούτε το χειρότερο, ούτε το καλύτερο αλλά ένα… τρίτο σενάριο για την πανδημία φαίνεται ότι ενεργοποιούν οι νέες παραλλαγές του κορονοϊού.
Οι νέες υπερμεταδοτικές υποπαραλλαγές της μετάλλαξης Όμικρον προβληματίζουν τους επιστήμονες, αφού… πάνε «ένα βήμα πίσω» τη μάχη κατά της πανδημίας. Μπορούν να διαφεύγουν από την ανοσία, αφαιρώντας από τη φαρέτρα των επιστημόνων πολύτιμα όπλα κατά του κορονοϊού και προκύπτουν με πρωτοφανή συχνότητα, αλλά και ταχύτητα που ξεπερνά οποιονδήποτε άλλο ιό που έχει μελετήσει μέχρι σήμερα η επιστήμη.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Οι παραλλαγές αυτές είναι: η ΒQ1 και η BQ.1.1, που προέρχονται από την Όμικρον 4, και η XBB που έχει προκύψει ως εξέλιξη της Όμικρον 2 και διασπείρεται σε πολλές χώρες Ευρώπης και Αμερικής.
Οι παραλλαγές αυτές είναι περισσότερο μεταδοτικές από όλες τις προηγούμενες, με αποτέλεσμα να διαφεύγουν σε μεγάλο βαθμό από την ανοσία που δημιουργούν τα εμβόλια, αλλά και η φυσική νόσηση.
Έτσι έχουν θέσει ήδη “εκτός λειτουργίας”, σχεδόν όλα τα πολύτιμα όπλα των μονοκλωνικών αντισωμάτων -εκτός από ένα- όπως λένε οι ειδικοί επιστήμονες.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Ο καθηγητής Πνευμονολογίας, Νίκος Τζανάκης, αναλύει στο iatropedia.gr, όλο τον επιστημονικό προβληματισμό: «Είναι μεταλλάξεις, οι οποίες δεν φαίνεται να έχουν μεγαλύτερη παθογονικότητα σε σχέση με τις προηγούμενες, πλην όμως έχουν επιδημιολογικά και γενετικά χαρακτηριστικά, που τους δίνουν πλεονέκτημα να κυριαρχήσουν. Το ένα πρόβλημα είναι αυτό.
Το δεύτερο είναι ότι “ξεγελούν” τα αντισώματα και ως εκ τούτου ξεφεύγουν και από τα μονοκλωνικά αντισώματα, με εξαίρεση ίσως το μονοκλωνικό αντίσωμα της Lily. Επομένως χάνουμε από το οπλοστάσιό μας, το όπλο των μονοκλωνικών, το οποίο είναι πολύ σοβαρό».
Νέες παραλλαγές: Γιατί είναι σοβαρή η απώλεια των μονοκλωνικών αντισωμάτων
Είναι γεγονός, πως ο ιός SARS-CoV-2 (κορονοϊός) και η νόσος Covid-19 δεν προκαλούν πλέον σοβαρές πνευμονίες και το σύνδρομο της καταιγίδας των κυτοκινών, που είχαν τρομοκρατήσει γιατρούς και ασθενείς στις αρχές της πανδημίας.
Ωστόσο, εξακολουθούν να “αποδιοργανώνουν” τον οργανισμό ανθρώπων με σοβαρά υποκείμενα νοσήματα.
Τα μονοκλωνικά αντισώματα βοηθούσαν σημαντικά προς αυτή την κατεύθυνση: χορηγούνταν ως προληπτική ή κανονική θεραπεία σε άτομα που βρίσκονται σε ανοσοκαταστολή, πάσχουν από σοβαρές χρόνιες νόσους απειλητικές για τη ζωή, ή είναι ανεμβολίαστοι, ή υπερήλικες.
Σύμφωνα με τους ειδικούς, το δεύτερο όπλο, τα αντιιικά φάρμακα, έχουν σημαντικούς περιορισμούς. Πρέπει να δοθούν έγκαιρα για να έχουν την επιθυμητή δράση, δηλαδή μέσα στις πρώτες 3 έως 5 μέρες, ενώ έχουν σημαντικές αλληλεπιδράσεις με άλλα φάρμακα.
«Πολλές φορές δεν έχεις το χρονικό περιθώριο να τροποποιήσεις την προηγούμενη αγωγή του ασθενούς, ώστε να του δώσεις τα αντιικά. Υπάρχουν κάποιες περιπτώσεις, αλλά σπάνιες. Έτσι, είχαμε μονοκλωνικά αντισώματα, πολύ σημαντικά όπλα για την προστασία αυτών των ανθρώπων με πολύ μεγάλο έλλειμμα στο ανοσοποιητικό τους, όπως είναι π.χ. οι μεταμοσχευμένοι. Δεν τα έχουμε πια», λέει ο Νίκος Τζανάκης.
Ποιο σενάριο της πανδημίας φαίνεται να επιβεβαιώνεται
Το μεσαίο -αλλά όχι και το ιδανικό σενάριο- είναι αυτό που επιβεβαιώνεται για την πορεία της πανδημίας, με βάση τα δεδομένα που ισχύουν μέχρι σήμερα.
Σύμφωνα με τον καθηγητή, διανύουμε μια εποχή κατά την οποία ο ιός προσπαθεί να ξεπεράσει τα εμπόδια της ανοσίας που του βάζουμε, δημιουργώντας συνεχόμενες μεταλλάξεις.
Είναι το μεσαίο και όχι καλύτερο σενάριο, αλλά σίγουρα όχι το χειρότερο.
«Το σενάριο είναι το εξής: ο ιός μεταλλάσσεται συνεχώς και αλλάζει και εμείς τον κυνηγάμε με εμβόλια και πάντα είμαστε ένα βήμα πίσω και κάνει μικρά κύματα, τα οποία βέβαια δεν βάζουν στην “πρίζα” το υγειονομικό σύστημα, όπως το έβαζαν πριν, αλλά δίνουν νοσήσεις εισαγωγές και δυστυχώς δίνουν και έναν αριθμό νεκρών. Αυτό το μεσαίο σενάριο δεν είναι το καλύτερο, το οποίο θα ήταν να “σβήσει” τελείως η πανδημία. Είναι το μεσαίο σενάριο, αλλά όχι το χειρότερο», λέει ο επιστήμονας.
Το χειρότερο σενάριο προέβλεπε να εξελιχθεί ο ιός σε κάτι ανταγωνιστικό των θεραπευτικών σχημάτων και των όπλων που έχουμε, να ξεφεύγει τελείως από τα εμβόλια και να είναι και πιο παθογονικός. «Ευτυχώς αυτό το σενάριο προς στιγμήν δεν φαίνεται να είναι αυτό που ζούμε», λέει ο Νίκος Τζανάκης.
Το μεσαίο σενάριο υποστηρίζει ότι κατά τη διάρκεια του έτους θα έχουμε πάντα ένα με δύο κύματα που δεν θα αποδιοργανώνουν, όμως, την κοινωνία και το σύστημα Υγείας, λέει ο καθηγητής Πνευμονολογίας: «Δυστυχώς θα έχουμε κατά τη διάρκεια του έτους, ένα με δύο κύματα αυτού του τύπου, τα οποία χρειάζονται προσοχή αλλά δεν είναι ικανά να βάλουν το δημόσιο σύστημα υγείας στην οξεία φάση που ήταν τα προηγούμενα χρόνια», καταλήγει.
Ρεπορτάζ: Γιάννα Σουλάκη / Πηγή: iatropedia.gr
