Μεσογειακή Αναιμία: Στο 37% το αίμα προέρχεται από συγγενείς και φίλους

Άσχημη εικόνα παρουσιάζει στο θέμα της εθελοντικής αιμοδοσίας και της επάρκειας αίματος η χώρα μας, αφού για να καλύψουν τις ανάγκες των ασθενών οι αρμόδιοι καταφεύγουν στην παρωχημένο και ντροπιαστικό τρόπο της… πίεσης συγγενών και φίλων. Οι ελλείψεις, θέτουν μάλιστα ακόμη και σε κίνδυνο τη ζωή 850 ενηλίκων πασχόντων από μεσογειακή αναιμία που υπομεταγγίζονται στο πολύπαθο Νοσοκομείο Παίδων «Η Αγία Σοφία», σύμφωνα με καταγγελίες.

Η Ελλάδα καταφεύγει σε ποσοστό 37% στη συλλογή αίματος από συγγενείς και φίλους των ασθενών για να καλυφθούν οι υπάρχουσες ανάγκες.

Πρόκειται για μια πρακτική παρωχημένη, η οποία έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τις συστάσεις του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (ΠΟΥ) για εθελοντική, μη αμειβόμενη αιμοδοσία ως βασικής αρχής του αιμοδοτικού συστήματος.

«Η εν λόγω κατάσταση που σκιαγραφείται εν έτει 2022 στην Ελλάδα είναι επιεικώς απαράδεκτη, ιδιαίτερα αν αναλογιστεί κανείς ότι είναι μία εκ των χωρών που πρωτοστάτησαν και αποτέλεσαν παγκόσμιο παράδειγμα στη διαχείριση της θαλασσαιμίας και άλλων αιματολογικών νόσων στο παρελθόν», αναφέρουν οι ασθενείς – μέλη της Διεθνούς Ομοσπονδίας Θαλασσαιμίας (ΔΟΘ), οργανισμού που αντιπροσωπεύει πάνω από 232 συνδέσμους ασθενών με θαλασσαιμία και άλλες αιματολογικές διαταραχές από συνολικά 63 χώρες παγκοσμίως.

Οι ασθενείς υποστηρίζουν πως αντίστοιχα φαινόμενα παρατηρούνται σήμερα «μόνο σε αναπτυσσόμενες χώρες του κόσμου, όπου η Ομοσπονδία πασχίζει να καλλιεργήσει και να αναπτύξει την κουλτούρα της εθελοντικής αιμοδοσίας και, αναντίρρητα, δε τιμά και δε συνάδει στην εικόνα της Ελλάδας ως σύγχρονου ευρωπαϊκού κράτους».

Παίδων «Η Αγία Σοφία»: 850 ενήλικες ασθενείς σε αγωνία για τη ζωή τους

Οι παραπάνω οδυνηρές διαπιστώσεις προέκυψαν με αφορμή πρόσφατες καταγγελίες ασθενών και εργαζομένων στο Νοσοκομείο Παίδων «Η Αγία Σοφία» για περιορισμένα αποθέματα αίματος που έχουν προκαλέσει μεγάλη ταλαιπωρία σε 850 θαλασσαιμικούς ασθενείς, καθώς πολλοί πληροφορούνται ότι αναβάλλονται επ’ αόριστον οι μεταγγίσεις τους, ή λαμβάνουν λιγότερη ποσότητα αίματος από αυτή που χρειάζονται.

Οι υπομεταγγίσεις συμβαίνουν, όμως, όχι μόνο επειδή δεν υπάρχου οι απαιτούμενες ποσότητες αίματος, αλλά γιατί απουσιάζει ο απαιτούμενος αριθμός γιατρών, τόσο στα δύο τμήματα της Μεσογειακής Αναιμίας, όσο και στο Εθνικό Κέντρο Αιμοδοσίας (ΕΚΕΑ).

Κυρίως, όμως, όπως λένε οι εργαζόμενοι του Παίδων στις καταγγελίες τους,«απουσιάζει συγκροτημένο σχέδιο κάλυψης των αναγκών σε αίμα αυτών των ασθενών».

Οι ασθενείς από την πλευρά τους εκφράζουν την εντονότατη ανησυχία και τον προβληματισμό τους σχετικά με το πρόβλημα αυτό και υπογραμμίζουν πως σε καμία περίπτωση το αξιέπαινο έργο που επιτελούν οι Τράπεζες Αίματος, οι εθελοντικές οργανώσεις αιμοδοσίας και οι σύνδεσμοι ασθενών στην Ελλάδα δεν επαρκεί για την αποτελεσματική αντιμετώπιση του κρίσιμου ζητήματος των ελλείψεων.

Έκκληση των ασθενών στην κυβέρνηση και το Υπουργείο Υγείας για την Αιμοδοσία

Οι ασθενείς της ΔΟΘ, που διαθέτουν μακρόχρονη εμπειρία στα θέματα της επάρκειας και ασφάλειας αίματος, καθώς βρίσκονται σε μακρόχρονη συνεργασία με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (ΠΟΥ), την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και πολλούς άλλους διεθνείς οργανισμούς που δραστηριοποιούνται ενεργά επί των θεμάτων αυτών, απευθύνει δημόσια έκκληση στην ελληνική κυβέρνηση, το Υπουργείο Υγείας και τους λοιπούς αρμόδιους φορείς «να σκύψουν με αποφασιστικότητα στο σοβαρό αυτό ζήτημα και να βρουν άμεσες λύσεις με στόχο τη διασφάλιση της μέγιστης δυνατής σταθερότητας και συστηματικότητας στην προσφορά αίματος και την ανακούφιση των ασθενών», όπως λένε.

Η πρόσφατη, μάλιστα, αναβάθμιση των κοινοτικών οδηγιών για το αίμα σε έναν Ενιαίο Ευρωπαϊκο Κανονισμό, όπως λένε οι ασθενείς, αλλά και οι σύγχρονες καινοτόμες πρακτικές που προωθούνται από τον ΠΟΥ, αποσκοπούν στη βελτιστοποίηση της χρήσης του διαθέσιμου αίματος και στην αποτροπή της κακοδιαχείρισης ή σπατάλης του.

Πιο συγκεκριμένα, πρόκειται για προγράμματα, όπως αυτό της αποτελεσματικής διαχείρισης του αίματος των ασθενών (Patient Blood Management – PBM) και της ασφαλούς, κλινικά αποτελεσματικής και χρήσιμης κλινικής χρήσης του αίματος του αιμοδότη (Optimal Blood Use).

Κυρίως, όμως, οι ασθενείς τονίζουν πως υπάρχει ανάγκη στη χώρα μας να αναπτυχθεί ένα καλά δομημένο και κεντρικά οργανωμένο σύστημα στη θέση του παρωχημένου δικτύου που υπάρχει σήμερα, έτσι ώστε να παρακολουθείται συνεχώς η συλλογή, διαχείριση και διάθεση του αίματος και θα προωθούνται διορθωτικά μέτρα, όταν απαιτείται.

«Δεν είναι δυνατόν πληθώρα άλλων χωρών με μεγάλους αριθμούς μεταγγισιοεξαρτώμενων ατόμων, όπως π.χ. το Ηνωμένο Βασίλειο ή η Γαλλία, να ανταποκρίνονται πλήρως στις ανάγκες για αίμα και η Ελλάδα να συνεχίσει να εισάγει από το εξωτερικό χιλιάδες μονάδες αίματος ετησίως ή να βασίζεται σε δότες αντικατάστασης», λένε οι ασθενείς της Διεθνούς Ομοσπονδίας.

Σημαντικά εργαλεία που χρειάζεται να αξιοποιηθούν άμεσα, καταλήγουν, είναι η χάραξη μια μακρόπνοης στρατηγικής για τη στήριξη και ενίσχυση της εθελοντικής αιμοδοσίας, η κεντρική διαχείριση του αίματος, η υποχρεωτική καταγραφή των αναγκών σε αίμα και η λήψη συγκεκριμένων μέτρων σε περίπτωση ελλείψεων, η εκπαίδευση των επαγγελματιών υγείας και η υιοθέτηση καλών πρακτικών από άλλες χώρες.

Ρεπορτάζ: Γιάννα Σουλάκη / Πηγή: iatropedia.gr