Διαφορετική είναι η γνώμη των ανθρώπων για τις γυναίκες που έχουν ακμή απ’ ότι για εκείνες με καθαρό δέρμα, σύμφωνα με μια νέα έρευνα που παρουσιάστηκε στο Συνέδριο 2023 της Ευρωπαϊκής Ακαδημίας Δερματολογίας και Αφροδισιολογίας (EADV).
Μάλιστα, η άποψή τους δεν αφορά μόνο την ομορφιά τους αλλά ακόμα και στοιχεία της προσωπικότητας και της ψυχολογίας τους. Συγκεκριμένα βρέθηκε ότι οι γυναίκες με ακμή είναι λιγότερο αξιόπιστες, επιτυχημένες και έχουν χαμηλότερη αυτοπεποίθηση. Επίσης, ο κοινωνικός περίγυρος τις θεωρεί λιγότερο ελκυστικές και λιγότερο ευτυχισμένες.
«Η γυναικεία ακμή παρουσιάζεται σε γυναίκες άνω των 25 ετών και είτε αποτελεί συνέχεια της εφηβικής ακμής (ακόμα και με διαστήματα ύφεσης και καθαρού δέρματος) είτε είναι πρωτοεμφανιζόμενη. Βέβαια η πλειονότητα των ασθενών πάσχει από επίμονη εφηβική ακμή.
Οι γυναίκες με τη συγκεκριμένη δερματοπάθεια επιβαρύνονται ιδιαίτερα συναισθηματικά – ακόμη περισσότερο από εκείνες που πάσχουν από ψωρίαση ή μελάνωμα. Η παραμόρφωση του δέρματος που δημιουργούν οι βλατίδες, οι φλύκταινες, οι μεταφλεγμονώδεις αλλοιώσεις, τα οζίδια, οι κύστεις και οι ουλές, έχουν αντίκτυπο αρχικά στις ίδιες.
Τα συμπτώματα αυξάνουν την πιθανότητα δημιουργίας μιας αρνητικής εικόνας για την εξωτερική εμφάνισή τους και πιθανόν να οδηγήσουν σε μείωση της αυτοεκτίμησης, συστολή, ντροπή, φόβο, άγχος, κοινωνική απόσυρση και μοναξιά. Η κατάθλιψη, ακόμα και ο αυτοκτονικός ιδεασμός περιλαμβάνονται στις συνέπειες, ακόμα και σε περιπτώσεις ασθενών με ήπια συμπτώματα.
Και αυτό γιατί σε αντίθεση με άλλες σοβαρές δερματικές παθήσεις, οι ασθενείς δεν μπορούν να καλύψουν τα συμπτώματα, αλλά αυτά είναι ορατά από όλους, πάντα. Και αυτό δημιουργεί έναν εσωτερικό στιγματισμό αλλά και κοινωνικό, που εκδηλώνεται από μια αρνητική στάση των άλλων απέναντί τους», εξηγεί ο Δερματολόγος – Αφροδισιολόγος δρ Χρήστος Στάμου.
Το πρόβλημα είναι τελικά πιο διευρυμένο απ’ ότι θεωρείτο, αφού φίλοι, συνάδελφοι και γνωστοί δεν περιορίζονται στη θελκτικότητα μιας γυναίκας με ακμή, αλλά επηρεάζονται γενικότερα αρνητικά.
Για να αξιολογήσουν την επίδραση των δερματικών αλλοιώσεων της ακμής ερευνητές από το Πανεπιστήμιο Nicolaus Copernicus στο Τορούν της Πολωνίας παρακολούθησαν τις κινήσεις των ματιών 245 ατόμων μέσης ηλικίας 32 ετών, οι οποίοι έβλεπαν πρόσωπα γυναικών με καθαρό δέρμα όσο και με κλινικά ανατομικές επιπτώσεις της ακμής που είτε αποτυπωνόταν σε αυτά εκφράσεις (χαρά, θυμός) είτε ήταν ανέκφραστα.
Τα εκφραστικά πρόσωπα αξιολογήθηκαν ως προς την ένταση του συναισθήματος. Ξεχωριστά, μια ομάδα 205 ατόμων, μέσης ηλικίας 35 ετών, που συμμετείχαν σε διαδικτυακή έρευνα κλήθηκαν να αξιολογήσουν χαρακτηριστικά της προσωπικότητας των ατόμων που απεικονίζονταν στις εικόνες.
Η έρευνα διαπίστωσε ότι τα πρόσωπα με ακμή έγιναν αντιληπτά ως σημαντικά λιγότερο ελκυστικά, αξιόπιστα, επιτυχημένα, σίγουρα και δημοφιλή. Όσα είχαν χαρούμενη έκφραση αξιολογήθηκαν, επίσης, ως λιγότερο χαρούμενα από τα αντίστοιχα με καθαρό δέρμα.
Σύμφωνα με τα αποτελέσματα, οι ενήλικες γυναίκες με ακμή γύρω από τη “ζώνη U” (γραμμή του σαγονιού και γύρω από το στόμα) κρίθηκαν ως οι λιγότερο ελκυστικές και θεωρήθηκαν ως οι πιο δυσάρεστες οπτικά. Εκείνες που είχαν ακμή στο συγκεκριμένο σημείο έλαβαν χειρότερη βαθμολογία ακόμα και από τις γυναίκες με πιο σοβαρές βλάβες σε μεγαλύτερη επιφάνεια του προσώπου.
Δεδομένης της αύξησης της πάθησης γύρω από αυτή τη ζώνη στις ενήλικες παγκοσμίως, η οποία αγγίζει το 10%, κρίνεται αναγκαία η έγκαιρη και έγκυρη θεραπεία, προκειμένου να αποφευχθούν οι αρνητικές επιπτώσεις στην ποιότητα ζωής των ασθενών, οι οποίες είναι εξίσου σοβαρές με εκείνες που προκαλούν μακροχρόνιες ασθένειες.
«Για την εμφάνιση της ακμής σε ενήλικες γυναίκες ευθύνονται γενετικοί, αλλά και ορμονικοί παράγοντες, που μπορεί να επιμείνουν ακόμη και μετά τα 50. Η λήψη αντισυλληπτικών αυξάνει τις πιθανότητες, όπως και η ορμονική αναστάτωση που προκαλείται κατά την έμμηνο ρήση, την εγκυμοσύνη, την εμμηνόπαυση. Αυτή η ανισορροπία των ορμονών προκαλεί υπερπαραγωγή σμήγματος, προωθώντας την ανάπτυξη βακτηρίων που προκαλούν ακμή.
Το στρες είναι άλλος ένας παράγοντας κινδύνου, όπως και η πλούσια σε γαλακτοκομικά και ζάχαρη διατροφή.
Τα συμπτώματα μπορεί να εμφανιστούν σε οποιοδήποτε σημείο του προσώπου ή του σώματος, αλλά στις ενήλικες συχνότερα προσβάλλεται η ζώνη U. Η δε θεραπεία της πάθησης συχνά διαφέρει από εκείνη που χρησιμοποιείται κατά την ανήλικη ζωή, ιδίως σε περιόδους εγκυμοσύνης ή θηλασμού δεδομένης της ακαταλληλότητας ορισμένων αγωγών.
Τότε, αλλά και σε οποιαδήποτε άλλη περίοδο, ο πλέον κατάλληλος τρόπος αντιμετώπισής τους είναι η φωτοθεραπεία, η οποία μπορεί να εφαρμοστεί με απόλυτη ασφάλεια τόσο για την έγκυο όσο και για το έμβρυο. Έχει αντιμικροβιακή, αντι-ακνεϊκή και αντιφλεγμονώδη δράση και ελέγχει την έκκριση του σμήγματος.
Βελτιώνει, επίσης, την υφή του δέρματος και τα ορατά σημάδια που αφήνει η ακμή. Ένα ακόμη πλεονέκτημα της φωτοθεραπείας είναι ότι τα μικρόβια δεν αναπτύσσουν αντοχή μετά τους κύκλους θεραπείας, όπως συχνά γίνεται με τα αντιβιοτικά.
Υπάρχουν, επίσης, φαρμακευτικές αγωγές που είναι κατάλληλες, όπως και δερμοκαλλυντικά.
Επιβοηθητικά λειτουργούν και τα χημικά πίλινγκ, τα οποία αφαιρούν το σμήγμα από τους πόρους και τα νεκρά κύτταρα από το δέρμα. Αντιθέτως, τα αντιβιοτικά που ήταν κάποτε η δημοφιλέστερη επιλογή σήμερα χρησιμοποιούνται περιορισμένα, για πολύ σύντομα χρονικά διαστήματα και μόνο για τον έλεγχο των εξάρσεων, σε ασθενείς που δεν αντενδείκνυται η λήψη τους και που δεν τους προκαλούν παρενέργειες», καταλήγει ο δρ Στάμου.